“ไม่คิดเลยว่าไอเฟลจะหึงไม่ลืมหูลืมตาแบบนี้” กระปุกบ่นไม่หยุดตั้งแต่ออกมา “คิดหรือเปล่าว่าพวกเราแค่เป็นห่วงก็เลยมาเยี่ยม ใจแคบชะมัด”
“พอเถอะน่า... ถ้าฉันไม่ยุ่งกับไมค์ตั้งแต่แรกทุกอย่างก็คงไม่เลวร้ายแบบนี้หรอก”
“หวายเธอรู้สึกผิดเหรอ” กระปุกหันขวับ จ้องหน้าฉันแบบเหลือเชื่อ
“ฉันมันดูไม่มีหัวใจขนาดนั้นเลยรึไง!” ฉันจ้องกระปุกเขม็ง จู่ๆ คำพูดของชินมันก็ปี๊ดเข้ามาในหัว ทำให้ฉันเจ็บจี๊ดจนอยากตะโกนออกไปดังๆ
“-O- ฉันยังไม่ได้พูดถึงขนาดนั้นสักหน่อย”
“มีคนเคยบอกมาน่ะ...” ฉันหลุบตามองพื้นด้วยอารมณ์ที่เลื่อนลอย เศร้านะ ตอนนี้ฉันกำลังเศร้าใจอยู่ ขออย่าให้มีเรื่องอะไรที่ร้ายแรงเกิดขึ้นอีกเลย แค่นี้ก็เหนื่อยใจจะแย่อยู่แล้ว
“ใคร... ใครมันพูด ฉันจะไปดูหน้ามันสักหน่อย”
“เธอจะไปด่ามันแทนฉันเหรอ =O=”
“จะไปจับมือ -O- ที่พูดโดนใจ“
“>_< สรุปว่าฉันมันไม่มีหัวใจใช่ไหม” ฉันจ้องหน้ากระปุกอย่างเจ็บใจ
“.
