EP.02 กฎความสัมพันธ์
1168 Words
สัมพันธ์เพื่อนรักวิศวะ 02
กฎความสัมพันธ์
"ลืมกฎความสัมพันธ์ระหว่างเราไปแล้วหรือไง" คำถามของรันดาทำให้ไคนิ่งไป ใช่ ความสัมพันธ์นี้มันมีกฎซึ่งเขาเองที่เป็นคนตั้ง
"..."
"ถ้านายลืมเดี๋ยวฉันจะทวนให้ฟัง เพราะตอนนี้นายกำลังจะละเมิดกฎที่ว่าหากฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งไม่ต้องการคนคนนั้นก็ไม่มีสิทธิ์บังคับข่มเหง ซึ่งนายกำลังจะทำมัน" เมื่อเห็นชายหนุ่มนิ่งไปเธอจึงเอ่ยออกมา
"โธ่เว้ย!" ไคสบถออกมาด้วยความไม่สบอารมณ์ก่อนจะเดินออกไปจากห้องด้วยความหงุดหงิด ทำให้รันดาทรุดตัวนั่งลงบนขอบเตียงพร้อมกับถอนหายใจออกมาเบา ๆ ปกติแล้วไคไม่ใช่คนแบบนี้แต่ก่อนเขาจะเป็นคนที่มีความอดทนไม่ใจร้อนแต่ตอนนี้มันไม่ใช่
"เฮ้อ~ เมื่อไหร่จะจบสักทีนะ" หากวันนั้นเธอไม่เมาและไม่หลวมตัวไปกับสัมผัสนั้นทุกอย่างมันก็คงไม่เป็นแบบนี้ เธอกับไคก็คงจะไม่ต้องตกมาอยู่ในสภาพแบบนี้
@King Club
ร่างอวบอิ่มในชุดเดรสเกาะอกรัดรูปสีแดงเพลิงเดินเข้ามาภายในผับหรูชื่อดังในยามค่ำคืนพร้อมกับเสียงเพลงที่ดังสนั่นโดยมีเหล่าชายหญิงนักท่องราตรีต่างก็วาดลีลาส่ายสะโพกกันไปมาเพื่อปลดปล่อย สายตาหลายคู่จับจ้องมาที่เธออย่างจาบจ้วงแต่นั่นไม่ได้ทำให้เธอสนใจแต่อย่างใด ก่อนที่เรียวขาขาวจะก้าวเข้าไปในลิฟต์ที่อยู่ใต้บันไดพร้อมกดขึ้นไปชั้นบนทันที โดยมีสายตาของผู้หญิงหลายคนมองมาอย่างอิจฉาเพราะทุกคนก็หวังอยากจะใช้ลิฟต์ตัวนี้กันทั้งนั้นแต่ไม่มีสิทธิ์
"เสน่ห์แรงจริง ๆ เลยนะครับคุณรันดา" รันดายกยิ้มบาง ๆ ให้กับคำพูดกระแนะกระแหนของเพื่อนในกลุ่มอย่างศิวาอย่างมีจริตเมื่อเปิดประตูเข้ามาในห้องวีไอพีชั้นบนซึ่งเป็นห้องประจำของกลุ่มเพื่อนเวลานัดสังสรรค์กัน ห้องนี้เป็นกระจกทึบที่คนข้างนอกมองมาไม่ให้เธอจึงไม่แปลกใจที่เพื่อนรักจะเอ่ยออกมาแบบนี้เพราะห้องนี้มองเห็นทุกอย่างภายในผับ
"พี่ศิวาหึงรันเหรอคะ?" หญิงสาวเอ่ยถามออกไปด้วยน้ำเสียงบีบเล็กน้อยพร้อมกับใช้สายตามองอย่างยั่วยวน จริง ๆ แล้วเพื่อนสนิทของเธอคือไคคนเดียวเพราะรู้จักและสนิทกับเขามาตั้งแต่เด็กแต่พอขึ้นมัธยมเธอต้องไปเรียนต่อที่ต่างประเทศเพิ่งจะกลับมาได้เมื่อไม่นานนี้แต่ในตอนนี้เธอเองก็รู้จักและค่อนข้างสนิทสนมกับเพื่อนของเขาทุกคนเพราะเจอกันบ่อยเวลามาหาไคที่นี่ ก็ถือว่าเป็นเพื่อนกันหมดนั่นแหละนะ
"อย่ามาหาเรื่องให้ฉันนะ ไม่เห็นสายตาพ่อเธอหรือไงมองมาจะแดกหัวฉันอยู่แล้วเนี่ย" ศิวาเอ่ยออกมาอย่างไม่สบอารมณ์ ทำให้รันดาหัวเราะออกมาน้อย ๆ พร้อมกับหันกลับไปมองร่างสูงที่นั่งนิ่งมองมาที่เธอด้วยสายตากดดัน แต่นั่นไม่ทำให้เธอรู้สึกกลัวแต่อย่างใด
"พ่อฉันอยู่ต่างประเทศย่ะ นี่ขยับไปหน่อยสิฉันจะนั่งด้วย" มือเล็กดันตัวเพื่อสนิทเบา ๆ ถึงแม้ในห้องมันจะเหลือที่นั่งอยู่อีกแต่เธอก็ไม่ได้อยากจะนั่งตรงนั้น
"ก็ไปนั่งข้างไอ้ไคสิ ยังจะมานั่งเบียดกันอีกนะตูดก็ใหญ่นะ"
"ไอ้บ้าเหนือ! นายว่าฉันดูดใหญ่เหรอ!" มือเล็กระดมทุบไปที่ร่างใหญ่ของเหนือด้วยความโมโหกับวาจาปากร้ายของเพื่อนสนิท เห็นนิ่ง ๆ แต่ปากร้ายใช่เล่นทีเดียว
"โอ้ย! เดี๋ยวล้มมานี่เรื่องใหญ่เลยนะเว้ย!"
"แล้วไงฉันรู้ว่านายไม่กล้าทำอะไรฉันหรอก" หญิงสาวยกยิ้มยียวนถึงแม้จะล้มทับลงไปจริง ๆ ศิวาก็ไม่ทำอะไรเธออยู่แล้ว
"เดี๋ยวได้รู้กัน"
หมับ!!
"อ๊ะ! เจ็บนะ ดึงทำไมเนี่ย!" มือเล็กลูบหน้าผากป้อย ๆ ด้วยความเจ็บพร้อมกับเงยหน้าขึ้นมาจากแผงอกแกร่งช้า ๆ เมื่อถูกกระชากตัวออกมาอย่างแรงจนทำให้ล้มลงบนหน้าตักแกร่ง กลิ่นน้ำหอมที่คุ้นเคยทำให้เธอรู้ทันทีว่าเป็นฝีมือของใคร
"อย่าแรดให้มาก" คำพูดที่หลุดออกมาจากริมฝีปากหนาทำให้เธอหน้าบึ้งออกมาด้วยความไม่พอใจ
"ฉันจะแรดมากแรดน้อยมันก็เรื่องของฉันนายมายุ่งอะไรด้วย"
"ที่ถามแบบนี้ลืมเหรอหรืออยากให้ทบทวนตรงนี้?" นัยน์สีดำคลับจ้องมองหญิงสาวบนหน้าตักด้วยสายตาไม่พอใจ
"ฮึ่ย! ปล่อยเลยฉันจะนั่งดี ๆ"
"แล้วนั่งตรงนี้มันไม่ดีตรงไหน" ไม่ว่าเปล่าที่มือหนายังคงโอบก้นอวบอิ่มเอาไว้ไม่ปล่อยทำให้เธอไม่สามารถหลุดออกไปได้
"ไม่เห็นหรือไงว่ากระโปรงฉันจะเปิดหมดแล้วเนี่ย" หญิงสาวบอกออกมาด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดทำให้ไคก้มมองไปที่ชุดเดรสที่เธอสวมใส่ซึ่งชายกระโปรงมันร่นขึ้นมาจนแทบเห็นกางเกงชั้นใน
"รู้ว่าสั้นก็ยังจะใส่ เดี๋ยวฉันจะเผาทิ้งให้หมด" มือหนาถอดเสื้อแจ็คเก็ตหนังออกก่อนจะโยนลงบนหน้าตกของเธอด้วยความไม่สบอารมณ์
"มีสิทธิ์อะไรมาเผาของฉันไม่ทราบ"
"นี่อยากจะให้ทบทวนตรงนี้จริง ๆ สินะ"
"ชิ! คิดว่าจะยอมหรือไง" เธอพึมพำออกมาเบา ๆ อย่างลอยหน้าลอยตาเมื่อถูกสายตาดุดันมองมาแต่นั่นไม่ได้ทำให้เธอกลัวแต่อย่างใด
"ผัวเมียคู่นี้ทะเลาะอะไรกันอีกล่ะ"
"ปากเสีย! ผัวเมียบ้าอะไรล่ะแค่เพื่อนร่วมเตียงย่ะ" เธอหันไปแยกเขี้ยวใส่ภูผาที่เดินเข้ามาอย่างไม่พอใจ ทุกคนในกลุ่มรู้ดีว่าเธอกับไคมีความสัมพันธ์อะไรกันแต่ก็ยังเป็นแค่เพื่อน
"..."
"หึ จะพูดอะไรดูหน้ามันด้วยนะนี่ฉันเตือนด้วยความหวังดี" คำพูดของภูผาทำให้เธอหันกลับมามองไคในทันที สายตาใบหน้าเย็นชาของชายหนุ่มทำให้เธอขนลุกเบา ๆ แต่ก็ไม่ได้แสดงท่าทางหวาดกลัวใด ๆ ออกมา
"ชิ! ฉันไม่กลัวหรอกย่ะ อย่างนายนี่จะกล้าทำอะไรฉัน" รันดาลอยหน้าลอยตาอย่างไม่สะทกสะท้านใด ๆ แต่การกระทำของเธอกลับเรียกเสียงหัวเราะเบา ๆ จากลำคอหนาได้
-------
น้อนอย่าพูดแบบน้านนนนน
อ่านแล้วอย่าลืมคอมเมนต์ + กดใจให้ไรท์ด้วยนะคะ หากชื่นชอบก็กดเพิ่มลงคลังกันเลยน้า
- Writer
