Mehmet
Kalmanın en nefret ettiğim halini yaşıyorum. Arkadaşlarım, canlarım operasyona gitti ama ben bir işe yaramaz olarak burdayım. Elim kolum bağlı hiçbir bok yapamıyorum.. 2 gün oldu onları yolcu edeli iletişimimiz kesilmedi bir biri aradı bir öbürü sanki ben onların küçük çocuğuyum da beni birkaç saatliğine komşuya emanet etmişler ama korkmayım diye de habire teselli ediyorlar gibi.. Sabah akşam ağladığımı söylememe gerek yok sanırım. Fizik tedaviye de gitmedim Ferhat üsteğmen geldi komutanımın kesin emri var gideceksin dedi ama sallamadım. Bir boka yaradığım yok ki tedavi olup ne yapacağım. Milletin başına bela oluyorum ancak.
Sabah bizimkilerle konuştum, bugün operasyona çıkacağız dediler ama yüreğim sıkıştı.. Onlara çaktırmadım tabi ama nasıl desem ta ciğerim yandı.. İnşallah onl
