ตอนที่ 10 เห็นก่อนก็ต้องได้ก่อน
ห้างสรรพสินค้าชื่อดังอยู่ไม่ไกลจากตัวบ้านมากนักอธิษฐ์จับจูงมือภรรยาพาเดินดูข้าวของในห้าง ไม่บ่อยเลยที่เขาจะว่างแล้ว ยอมสละงาน หรือเวลาส่วนตัวที่เขาหวงแหนมาตลอด ยอมพาเธอมาเดินเล่นเลือกซื้อของ
ความหม่นหมอง คลางแคลงใจในก่อนหน้า ค่อย ๆ มลายหายไปจากใจ หล่อนมองมือหนาของเขา ที่กำลังจับจูงมือเธอเดินด้วยความรู้สึกอุ่นใจอย่างบอกไม่ถูก
นิษฐ์รัณดาอดรู้สึกแปลกใจ สงสัยต่อท่าทีของเขาอยู่ไม่น้อย แต่เธอก็ไม่อาจปฏิเสธความอบอุ่นที่เธอเคยโหยหามานานนั้นได้ บ่อยครั้งที่เธอต้องคอยปลอบตัวเองว่าเขาเป็นคนไม่หวาน ไม่เคยโรแมนติก ไม่มีเซอร์ไพรส์ วันเกิดสำหรับเขาก็คือวันธรรมดาวันหนึ่ง
ริมฝีปากบางยกยิ้มอย่างมีความสุข เป็นสิ่งที่เธอนั้นรอคอยมาตลอดหลายปีที่ได้คบหากับเขา
หรือนี่จะเป็นเพราะ....ลูกน้อย ที่ทำให้เขาเห็นคุณค่าเธอแล้วใช่หรือไม่
เพียงแต่คิดว่า เมื่อเขารู้ว่ากำลังมีหัวใจดวงน
