ตอนที่ 19 อย่างี่เง่า
“ผัวะ!” หมัดนั้นกระแทกเข้าที่แก้มซ้ายของเขาอย่างแม่นยำ แรงพอจะทำให้ร่างสูงเซถอยไปสองสามก้าวแว่นเลนส์หนาร่วงกระเด็นไปคนละทาง รสเลือดจาง ๆ แล่นขึ้นมาติดปลายลิ้น
เขาเอียงหน้าหลบพลางปาดมุมปากช้า ๆ ก่อนจะยกยิ้มเหยียด ทั้งที่เลือดยังเปื้อนปลายคาง
“เอาสิ... ถ้ามันช่วยให้หายโกรธ ก็ซัดมาอีกสิ” ท้าทายอีกฝ่าย ทว่าแววตาของเขาที่ใช้มองเพื่อนสนิทไม่ได้คิดโกรธตอบแต่อย่างใด มีแต่แววตาแน่วแน่ที่จ้องไปยังพี่ชายของเธอ ราวกับจะบอกกับอีกฝ่ายว่า
ต่อให้โดนอีกกี่หมัด... เขาก็ยังจะยืนอยู่ตรงนี้
ผลั่ก! ไม่พูดพร่ำฮัมเพลง เมื่อคณินทร์ยกเท้าถีบเข้าที่กลางลำตัวของอีกฝ่าย จนล้มหงายกองพื้นโดยทั้งตั้งตัวดี พร้อมกับตรงเข้ามารัวหมัดใส่ไม่ยั้ง เสียงดัง ผัวะ! ผัวะ!ผัวะ! ติดกันหลายครั้งอย่างไม่ปรานีปราศรัย
กระทั่ง
“พี่คณินทร์! หยุดนะ พี่จะทำอะไรน่ะ” เสียงตวาดลั่นของหญิงสาวที่วิ่งลงมาจากชั้นบนด้ว
