Yusuf ve Elif anlık bir şokla yerlerinde kalsalar da Fikret'in hala yerde yatıyor olmasıyla endişe içinde koşarak yanına gittiler.
-"Enişte! Enişte uyan!" diye bağırdı Elif.
Yusuf hemen Fikret'i kollarından tutarak kaldırdı ve sırtına aldı. Elif ne yapacağını bilmez bir şekilde etrafta konuşturuyordu.
-"Ay ne yapacağız?! Ay Yusuf ben de bayılıcam şimdi!"
-"Ya Elif! Bir sakin olsana kızım! Git kapıyı aç. Belim kırıldı!"
Yusuf'un yönlendirmesiyle Elif koşarak kapıyı açtı.
-"Teyzee! Huriye koşun! Enişteem!" diye içeri bağırdı.
Yusuf da içeri girerek Fikret'i kanepeye yatırdı. Belini tutuyordu. Fikret uzun boylu ve yapılı bir adamdı. Bu yüzden taşımak kolay değildi.
Huriye ve Şerife içeriden koşarak geldiler. Huriye bir yandan elini kuruluyor bir yandan da ne olduğunu anlamaya çalı
