"Salamat nga pala ahh," malambing na sabi ni Zara kay David, habang naglalakad sila sa gilid ng kalsada, pabalik sa bahay ni Zara.
"Paulit-ulit ka, nakakarindi," nainis si Zara kay David kaya kinurot niya ito sa braso.
"Huwag mo akong iniinis, baka hindi lang iyan ang matamo mo."
"Ok."
"Ehh!? Ok lang? Wala man lang paumanhin?"
"Sorry," ngumiti siya, sabay ginulo ang buhok nito. Masayang naglalakad si Zara nang may naramdaman si David na nakatingin sa kanila. Akala niya pa naman ay makakapahinga siya ng maayos ngayong araw, dahil kasama niya si Zara, pero meroon pa rin palang nakapaligid na kalaban.
Hindi ata nauubos ang kanilang nga kalaban. Mukhang walang pake sa kanila ang kanilang pinuno, dahil palaging nagpapadala ito ng nga tao na papatay sa kaniya.
Hindi pa ba sapat ang buhay
