“What? A fùcking mosquito?!” Nawala agad ang nakakaloko n’yang ngisi. Binaba ko na rin ang kamay ko. Kinuha ko ‘yong basket na naka-sabit sa braso ko. Padiin ko na dinikit ‘yon sa kan’yang dibdib.
“Ang mas mabuti pa, tulungan mo na lang ako. May silbi pa ang punta mo rito.” He frowned. Napikon s’ya sa sinabi kong para s’yang lamok. Sinabi ko lang ‘yan para kumalma ang butterflies sa tiyan ko.
“Kumuha ka ro’n ng cutting tool. Tulungan mo ako.” Napa-kamot s’ya sa likod ng kan’yang ulo. Naka-busangot ang mukha n’ya pero hindi s’ya nag-reklamo sa utos ko.
Nagmumuni-muni ako habang hinihintay s’ya. May sparks sa pagitan naming dalawa. Hindi ko na yata matatakasan ‘to. Kahit anong pigil ko, tumitigil ang mundo ko ‘pag inaatake ako ng mga galawan n’ya. “This is bad,” bulong ko.
“Fúck! Thes
