Chapter 2 ที่ระบายของความเกลียด 1
1058 Words
9 ปีต่อมา
บ้านหลังโตในตอนนี้มีเพียงพี่ชายกับน้องสาวคนละสายเลือดที่อยู่รวมชายคากัน มีเสียงครางลอดมาจากห้องนอนของเฌอเอมในช่วงเวลาเที่ยงคืน เธอเป็นลูกเลี้ยงของปุริมและมีศักดิ์เป็นน้องสาวของชายหนุ่มที่อยู่ในห้องของเธอตอนนี้
“ฮื่อ”
แสงไฟสดสว่างที่ส่องกระทบเข้ากับร่างไร้อาภรณ์ตรงหน้า ทำชายหนุ่มที่อยู่ในสภาพกึ่งเมาเกือบลืมวิธีหายใจ ยอดถันสีชมพูเข้มถูกฉกฉวยด้วยริมฝีปากอุ่น รุกเร้าเรือนร่างสวยของผู้หญิงที่มีศักดิ์เป็นน้องสาว ครั้นพ่อกับแม่ของเธอและเขาตกลงปลงใจอยู่ด้วยกันเป็นสามีภรรยา จากสถานะลูกจ้างในบริษัทขึ้นตำแหน่งเป็นเมีย อยู่ในการคัดค้านของปวีร์มาตลอด แต่ทว่าคนทั้งคู่ก็ยังยืนยันจะใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน
หากนับตอนนั้นก็เป็นเวลาเกือบเจ็ดปีที่หญิงสาวใต้ร่างก้าวเท้าเข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้ถาวรพร้อมกับแม่ และเป็นเวลาสองปี ที่พ่อและคนรักพยายามทำให้ปวีร์ยอมรับและเข้าใจในรักครั้งใหม่ ก็เหมือนว่ามันไม่เป็นผล ปวีร์ไม่เปิดใจยอมรับใครให้เข้ามาแทนที่แม่ของตน โดยเฉพาะผู้หญิงที่ชื่อชญาณัฐ คนที่เขาเกลียดฝังใจ ซ้ำยังเป็นคนพาลเกลียดไปยังลูกของเธอ
ชญาณัฐเป็นแม่หม้ายลูกติดและจิตใจดี แต่ก็ยังถูกมองว่าเสแสร้ง...
ร่างกายที่หล่อหลอมอยู่บนเตียง แนบชิดชนิดที่ว่าไม่มีช่องว่างให้อากาศได้แทรกผ่าน เฌอเอมกำลังตกที่นั่งลำบาก การอยู่กับปวีร์สองต่อสอง เป็นการเปิดโอกาสให้ชายหนุ่มเข้ามารังแกกันได้ง่ายขึ้น
เสียงเตียงดังเอี๊ยดอ๊าดพร้อมกับจังหวะการกระแทก ร่างเล็กกระเพื่อมถี่ หลุดร้องครางขณะที่น้ำตาเอ่อคลอด้วยความเสียดเสียว เฌอเอมเปลือยทั้งร่าง ให้คนเหนืออาณัติสอดใส่ท่อนเอ็นขนาดใหญ่เข้ามารังแกในช่องทางนุ่มนิ่มครั้งแล้วครั้งเล่า มันไม่ใช่ครั้งแรกที่เขากระทำ แต่เฌอเอมนั้นจำไม่ได้เลยว่าเป็นครั้งที่เท่าไหร่ เมื่อต้องนอนพลีกายให้กับคนที่เธอต้องเคารพเยี่ยงพี่ชายแท้ๆ มานานตั้งสองปี
มือบางยกจับเข้าลำแขนใหญ่ประดับด้วยเส้นเลือดปูด ทั้งจิกลงเนื้อผิวสีเข้มเมื่อความเสียวซ่านเล่นงานไปทั่วร่าง แก่นกายใหญ่เสียดสีดังสวบสาบครั้นน้ำเมือกใสไหลออกเพื่อหล่อลื่นตามอารมณ์ที่กำลังทะยาน
“เอม อึ่ก...อ่า”
“พี่วีร์ พอแล้ว อย่ารังแก”
คำร้องห้ามแบบนี้เปล่งออกมาทุกครั้งที่เกิดเรื่องอย่างว่า เพราะครั้งแรกที่ตกเป็นของลูกชายพ่อเลี้ยงตัวเองมาจากงานวันเกิดอายุครบยี่สิบปีบริบูรณ์
“อ่า...”
“พะพี่ เอมจุก อื้อ”
แผดร้องเสียงหลงครั้นถูกกระแทกกระทั้นอย่างแรงจนรู้สึกจุก ปวีร์ก้มประกบเรียวปากบดขยี้คนใต้ร่างอย่างพอใจทั้งหยุดชะงักการตบสะโพกไว้ชั่วขณะ มองใบหน้าผู้หญิงที่มีศักดิ์เป็นน้องสาวทว่าเกิดจากคนละพ่อละแม่ เธออ้าปากพะงาบทั้งหน้าแดงตัวแดงไปเสียหมด มองจุดไหนก็มีแต่รอยนิ้วมือของเขาประทับเป็นเจ้าของทุกอณูผิว
“ยังไม่ชินหรอกเหรอ เอากันออกจะบ่อย”
คำพูดที่ฟังแล้วน่าละอาย เธอไม่ได้เต็มใจแต่ก็ไม่ถึงขั้นปฏิเสธ หลายต่อหลายครั้งที่ชายตรงหน้าแอบเข้ามากระทำเรื่องว่า ไม่ถึงขั้นเรียกว่าโดนย่ำยีเพราะเธอเองก็เผลอไผลไปตามสัญชาตญาณด้วยทุกครั้ง
ชายหนุ่มป้อนจูบให้น้องต่างสายเลือดอย่างดูดดื่ม เกลียวลิ้นสอดตวัดหาลิ้นอ่อนอย่างช่ำชอง ฝ่ามือหนาหนึ่งข้างกอบกุมเต้าอวบบีบขย่ำจนเนื้อนมไหลออกตามง่าม ทั้งกอดกระชับร่างน้อยๆ และกดแทรกแท่งเนื้อลงจมมิดในตอนที่กำลังแลกน้ำลายให้คนเด็กกว่าอย่างหรรษา
ด้านในตอดรัดถี่ สร้างความกระสันให้คนบนร่างสูดปากครางเสียงแหบพร่า เนื้อกระทบเนื้อดังลามกลั่นห้อง พลันดวงตารัตติกาลก้มมองจุดเชื่อมต่อที่แนบชิดสนิทกัน ยามขยับท่อนลำเขาเห็นว่าน้ำเมือกใสของคนอายุน้อยนั้นไหลออกมาเคลือบอวัยวะปานน้ำเชื่อม
“เสียวเหรอ”
“มะไม่ อึก”
“ไม่เสียวแต่ตอดหนักเลยนะสาวน้อย”
ชายหนุ่มแสยะยิ้ม พลางเดาะลิ้นข้างมุมปาก จากนั้นเร่งจังหวะเคลื่อนขยับกายเข้าหา แล่นตำจุดกระสันจนเฌอเอมนิ่วหน้าหนักมากขึ้น
“พะพี่!!”
“อะไร”
“ปล่อยข้างนอกได้ไหม เอมยังไม่ได้ซื้อยา”
“ก็รู้ว่าจะขึ้นมาหา ทำไมไม่เตรียม”
เขาตำหนิคนเด็กกว่าที่ไม่เตรียมพร้อม ทุกครั้งที่ผู้ใหญ่ในบ้านไม่อยู่หรือมีเหตุต้องออกไปไหนมาด้วยกัน เฌอเอมย่อมถูกอีกฝ่ายป้อนความเสียวอย่างลับๆ มานานเป็นปี แต่กระนั้นปวีร์กลับไม่เคยมองเธอเป็นน้องที่น่ารักหรือมีความรู้สึกอ่อนโยนกับเธอเลยสักนิด
เพราะเหตุผลที่ว่า คือเธอเป็นลูกติดของคนที่เกลียด...
“แตกนอกนะ เอมกลัว…”
“’ ขอแตกในปากเธอแล้วกัน”
พูดจบก็ก้มซดดูดลำคอขาวทั้งออกแรงขยี้และกัดจนเกิดร่องรอยขึ้นมาอย่างจงใจ เพราะอีกฝ่ายมักมีร่องรอยแบบนี้ปรากฏในตัวเป็นผลให้ผู้ชายส่วนมากไม่กล้าเข้าใกล้เพราะคิดว่าเธอคงมีผู้ชายเป็นตัวเป็นตน แต่เปล่าเลยเธอถูกผู้ชายที่ไม่ได้รู้สึกอะไรกับเธอนอนเอาทุกครั้งที่มีโอกาส
"อ่ะ!! ดูดแรงไป มันจะเป็นรอย"
"กลัวไม่มีผู้ชายเข้าหาเหรอ"
"ปะเปล่า กลัวแม่ถาม"
ทว่าลำคอก็ยังถูกดูดขยี้อย่างไม่สนใจคำร้องห้าม ทั้งคนตัวเล็กถูกพลิกจับเปลี่ยนให้อยู่ในท่าคลานเข่า เฌอเอมหมอบหน้าซุกลงหมอนสีขาวใบใหญ่แอ่นก้นกลมสวยขึ้นสูงให้คนด้านหลังได้สอดเอ็นร้อนเข้ามา และเป็นท่าที่เธอไม่ชินแม้แต่ครั้งเดียวทุกการสอดแทรกมักมากับการจุกหน่วง ปวีร์ยัดเยียดมันเข้ามาได้อย่างถนัดจนมิดลำ ฝ่ามือหนาประคองก้นกลมและสอบสะโพกขยับรูดลำกายอย่างชอบใจ
- Writer
