รสากับคิมสนุกสนานเริงร่ากันจนเป็นที่พอใจแล้วนั้นก็พากันออกมาจากห้องน้ำ เมื่อเปิดประตูออกมาก็ต้องตกใจ ร่างของใครอีกคนนั้นนั่งอยู่ตรงนั้น
“ซินดี้!” ทั้งสองอุทานชื่อเด็กสาวนั้นดังลั่น ใบหน้าของคนที่ถูกเรียกนั้นบอกบุญไม่รับ มันแดงจัดจนแทบไม่มีที่ว่าง มันแดงเหมือนกับภูขาไฟที่รอเวลาระเบิด มือเล็กกำเข้าหากันแน่น
“เพี๊ยะ!!! เสียงนี้ทำให้คนถูกแรงปะทะหน้าหันไปอีกทาง ส่วนคนที่ข้างๆนั้นตกใจเป็นที่สุด
“นี่น้องซินดี้ ตบหน้าพี่รสาทำไม” คิมรีบเข้าไปประคองหน้าหวานแล้วหันปามคนที่หาเรื่อง
“ความจริงต้องตบอีกด้วยซ้ำค่ะ ไหนบอกว่าเพื่อนกันไงคะ ทำไมเป็นแบบนี้ ตอแหลสิ้นดี” เด็กสาวผู้กร้านโลกมองรสาอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ
“เอ่อๆ พี่ๆ” รสาพูดไม่ออก หล่อนหน้าชาไปหมด ไม่รู้ว่าเจ็บหรืออายกันแน่ แต่ที่แน่ๆ ขาหล่อนจะยืนไม่อยู่แล้ว
“รสาๆเป็นอะไรไหม” คิมประคองเจ้าหล่อนเอาไว้ สายตาห่วงใยปรากฏขึ้น เมื่อเห็นว่าใบหน้
