“ถ้าเธอรู้จักทำดีต่อฉันบ้าง ฉันอาจจะเมตตาเธอมากกว่านี้นะแก้วตา” ที่พูดเพราะแค่อยากให้เธอรัก และมองเขาเป็นผู้ชายคนหนึ่งที่สามารถปกป้องดูแลเธอได้
“คุณพูดราวกับว่าที่ผ่านมาคุณเมตตาแก้วนักหนา”
ยิ่งเขาพ่นถ้อยคำที่เป็นการยัดเยียดความผิดให้เธอมากเท่าไร ความกล้าที่ถูกฝังกลบเอาไว้ก็ยิ่งถูกกระตุ้นเพื่อให้เธอหยิบเอามาใช้มากขึ้นเท่านั้น
นัยน์ตาหวานสั่นระริกจ้องกลับคนตัวโตไม่ลดละ
“แล้วฉันไม่ได้ทำแบบนั้นหรือไง”
“ไม่เลยสักนิด” แก้วตาตอบคำถามนั้นอย่างรวดเร็ว ภาพเหตุการณ์ต่าง ๆ ไหลย้อนกลับเข้ามาในห้วงความทรงจำ เซลิโน่ที่เธอรู้จักไม่ใช่ผู้ชายใจดีที่น่าอยู่ใกล้ เขาดุร้ายและแข็งกระด้าง เธอกลัวเขาตั้งแต่วันแรกที่ย่างกรายเข้ามาในบ้านหลังนี้
เพียงแค่เขาปรายมองเธอด้วยหางตา หัวใจของเธอคล้ายกับว่ากำลังจะหยุดเต้นเสียตรงนั้น
“คุณไม่เคยเมตตาแก้ว”
“พูดผิดพูดใหม่นะแก้วตา ฉันเนี่ยนะไม่เคยเมตตาเธอ ตั้งแต่เป็นผัวเมียกันมาเคยมีสักครั้งไหมที่ฉันจะไม่เอาใจใส่เธอ”
เซลิโน่ไม่ยอมรับข้อกล่าวหานั้น เพราะเขามั่นใจการกระทำของตัวเองเสมอมา เขาไม่เคยทอดทิ้งแก้วตาหลังจากที่เธอตกเป็นของเขา ซึ่งเขาไม่เคยทำแบบนี้กับใครมาก่อน แก้วตาเป็นผู้หญิงคนแรกและคนเดียวที่เขาห่วงหาอาทรณ์
คิดถึงแทบบ้าเวลาที่ไม่ได้อยู่ใกล้กัน
“ถ้าการที่คุณกักขังแก้วไว้บนเตียงแล้วมโนว่าสิ่งนั้นคือความเมตตา คุณคิดผิดแล้วค่ะ” ริมฝีปากอิ่มเหยียดยิ้มสมเพช
เซลิโน่อึ้งพูดอะไรไม่ออก…
“แบบนั้นเขาไม่ได้เรียกว่าความเมตตา แบบเขาเรียกว่าเห็นแก่ตัว บ้าอำนาจ! ใจร้ายใจดำ!” แก้วตาตะโกนใส่ใบหน้าหล่อเหลา ไม่เหลือเค้าหญิงสาวเจ้าน้ำตา ตอนนี้มีเพียงความโกรธที่เธออยากปลดปล่อยมันออกมาเท่านั้น
เซลิโน่สบมองคนหน้าหวานแล้วคิดตามในสิ่งที่เธอพูด แม้ตัวเขาไม่อยากยอมรับแต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่ามันเป็นความจริงทุกอย่าง
ที่แก้วตาตกเป็นของเขาไม่ใช่เพราะความเต็มใจร้อยเปอร์เซ็น แต่เป็นเพราะว่าเขาใช้เล่ห์เลี่ยมเพทุบายมากมายหลอกล่อให้เธอหลงกล เข้ามาติดกับดักเสน่หาของเขา และเป็นเขาเองที่หลวมตัวหลงใหลไปกับรสชาติหวานล้ำของหญิงสาวแรกแย้มจนถอนตัวไม่ขึ้น ยามที่แก้วตาอยู่ในอ้อมกอดของเขา หัวใจแกร่งดวงนี้แทบละลายไปกับความน่ารักอ่อนหวาน แม้ว่าเธอไม่ได้ตั้งใจทำเพื่อเอาอกเอาใจเขาก็เถอะ แต่เสน่ห์ตรงนี้ก็ส่งให้แก้วตาเป็นผู้หญิงที่พิเศษกว่าใครในชีวิตเขาที่เคยผ่านมา
เมื่อรวบรวมทุกความรู้สึกที่มีต่อเธอ เซลิโน่ก็ยิ่งหงุดหงิดที่เขานั้นเป็นฝ่ายเรียกร้องอยู่ข้างเดียว ทำไมแก้วตาถึงไม่เคยเห็นค่าของเขาเหมือนอย่างที่เขาเห็นคุณค่าในตัวเธอ
“ในสายตาเธอ ฉันไม่มีอะไรดีเลยใช่ไหม?” น้ำเสียงที่ใช้ถามออกไปนั้น กดต่ำฟังดูน่ากลัว
“ผู้ชายที่ดีแต่รังแกผู้หญิงไม่มีทางสู้ บังคับเอาแต่ได้อย่างคุณ ยังมีข้อดีตรงไหนให้น่าชื่นชมอีกหรือคะ?”
ไม่รู้ว่าวันนี้แก้วตาไปกินดีเสือที่ไหนมา ถึงได้กล้าต่อปากต่อคำกับผู้ชายที่น่ากลัวที่สุดอย่างเซลิโน่
“ก็ดี! ในเมื่อเธอมองฉันเป็นคนเลว ต่อไปนี้ก็จงรับแต่ความเลวความร้ายของฉันไปให้สุดก็แล้วกัน”
เซลิโน่รวบข้อมือเล็กทั้งสองข้างกุมไว้ด้วยมือหนาเพียงข้างเดียวของเขาแล้วกดตรึงเหนือศีรษะทุย แก้วตาดิ้นรนกรีดร้องเสียงดังแต่ไม่มีใครได้ยิน ห้องนี้เก็บเสียงดีเกินกว่าจะมีใครล่วงรู้ว่าเจ้านายสุดหล่อกำลังลงโทษสาวใช้หน้าหวาน
“ปล่อยแก้วนะ คนใจร้าย! ปล่อยแก้ว!”
แก้วตาพยายามเบี่ยงหน้าหนีริมฝีปากร้อนรุ่มที่หมายจะจู่โจมกลีบปากอวบอิ่มของเธอ ทว่าคนตัวโตไม่ปล่อยให้ความพยายามเหล่านั้นเป็นผล เซลิโน่ใช้มือซ้ายอันแข็งแกร่งบีบปลายคางมนบังคับให้ใบหน้าสวยตรึงใจน้อมรับจูบดุเดือด
แก้วตาหมดหนทางหลีกเลี่ยง ริมฝีปากสีชมพูอ่อนนุ่มถูกชายหนุ่มรุกรานอย่างบ้าคลั่ง
“อื้อ!” เสียงกรีดร้องในลำคอถูกกลืนหายไปพร้อมกับลมหายใจเหนื่อยหอบ เรียวลิ้นเล็กถูกลิ้นฉกาจจากผู้มีประสบการณ์มากกว่ากระหวัดเกี่ยวจนดิ้นไม่หลุด ปลายลิ้นของหญิงสาวจอมดื้อรั้นถูกกัดอย่างมันเขี้ยวหนึ่งทีเพราะเขาทนความหงุดหงิดไม่ไหว
รสชาติเลือดเค็มปร่าไม่ได้ทำให้แก้วตาตระหนักรู้ว่าควรอยู่เฉย ๆ เอวบางคอดที่ถูกกดทับด้วยเรือนร่างสูงใหญ่กำยำส่ายดิ้นกับโต๊ะทำงานไม่หยุด หารู้ไม่ว่ายิ่งออกแรงพยศมากเท่าไร ความต้องการของเซลิโน่ที่มีมากมายอยู่แล้วยิ่งทะยานขึ้นสู่จุดสูงสุดมากเท่านั้น ชายหนุ่มกดริมฝีปากบดจูบแลกลิ้นแลกลมหายใจกับคนใต้อาณัติอย่างเร่าร้อน มือข้างซ้ายถลกกระโปรงเมดตัวสวยขึ้นเหนือเข่าลูบไล้ต้นขาขาวเนียน กว่าจะรู้ตัวว่าเสียเปรียบทั้งบนและล่างแก้วตาก็ไม่เหลืออันเดอร์แวร์ตัวจิ๋วติดกายอีกต่อไป
“อื้อ คะ คุณเซลิโน่ อ๊ะ” ดวงหน้าหวานตื่นตระหนกเมื่อเขาตะปบฝ่ามือเคล้าคลึงดอกไม้งามอย่างจาบจ้วง
“ต่อต้านอีกสิ แล้วเธอจะได้รู้ว่าคนอย่างฉันทำอะไรกับเรือนร่างนี้ได้มากกว่าที่เธอคิด”
เซลิโน่ท้าทายเสียงเหี้ยม เขาเอื้อมมือหยิบดินสอแท่งโปรดที่ใช้เขียนงานชูขึ้นตรงหน้าเธอ จากนั้นก็ทำในสิ่งที่แก้วตาไม่คาดคิดว่าเขาจะกล้าทำกับเธอ
“อ๊ะ” ส่วนท้ายมนทู่ของดินสอแท่งนั้นถูกนำมาถูไถกับกลีบกุหลาบแรกแย้ม สะกิดติ่งเกสรที่ยื่นออกมาอย่างเริงร่า แก้วตาสะดุ้งเฮือกเมื่อคนตัวโตลงน้ำหนักมือกดด้ามดินสอวางแนบเป็นแนวตั้งบดบี้ติ่งเนื้อบอบบาง ความรู้สึกเสียวกระสันเริ่มเล่นงานทุกปลายประสาทสัมผัส เซลิโน่แสยะยิ้มเมื่อชักจูงร่างบางได้สำเร็จ เขาจับสองขาเรียวอ้าออกกว้างตั้งยันบนโต๊ะ เซลิโน่เคลื่อนตัวนั่งชันเข่าลงกับพื้น หน้าอกและใบหน้าของชายหนุ่มอยู่ในระนาบเดียวกับขอบโต๊ะ สายตาเสือร้ายกระหายหิวจ้องมองผลงานชิ้นเอกเต็มสองตา
กลีบเนื้ออิ่มเอิบหนีบด้ามดินสอไว้ตรงกลางแน่นหนึบ มองต่ำลงมาจากเนินเนื้อนวลจะเห็นร่องรูน่ารักขมิบถี่ในจังหวะที่เร็วขึ้น
“มันสวยมากที่รัก”
เซลิโน่พรูลมหายใจสูดดมกลิ่นสาบสาว ไอร้อนจากลมหายใจสะอาดทำให้แก้วตาสะท้านวูบไปทั้งกาย สองมือที่เคยผลักไสเขาคล้อยต่ำไปที่เนินเนื้อสามเหลี่ยม จับด้ามดินสอขยี้ติ่งเนื้อแดงแจ๋อย่างเริงร่าน เซลิโน่สูดปากคำรามเสียงทุ้มต่ำในลำคอ เขาลุกขึ้นยืนเต็มความสูง นัยน์ตาพราวระยับยามมองเมียตัวน้อยหลับตาพริ้มในขณะที่ข้อมือหล่อนเร่งความเร็วด้ามดินสอบดขยี้ติ่งเนื้อแดงแจ๋ไม่ลดละ
“ร่านนักนะ” อารมณ์ดิบพุ่งทะยานถึงขีดสุด สันกรามแกร่งกัดกรอดจนได้ยินเสียงฟันกระทบหากันดังสนั่นแก้วหู
ดูเหมือนว่าเมียรักจะไม่มีท่าทีแยแสผัวอย่างเขาเลยสักนิด หล่อนเอาแต่ส่ายร่อนเนินเนื้อกับด้ามดินสอแท่งโปรดของเขาอย่างรื่นรมย์ ทำให้เซลิโน่ชักเริ่มอิจฉาเจ้าดินสอแท่งนั้นขึ้นมาครามครัน เขาก้มมองมันด้วยสายตาชิงชัง เป็นแค่ดินสอแต่บังอาจได้ใกล้ชิดดอกไม้งามของเขางั้นเหรอ แบบนี้ต้องทำให้รู้ว่าไอ้ดินสอแท่งขี้ปะติ๋วไม่ได้เศษเสี้ยวของความอลังการที่เขาตั้งใจจะมอบให้เธอคืนนี้เลยด้วยซ้ำ