Yalan söyleyemezdim, Yekta’nın sözleri hoşuma gitmişti. Böyle düşünmesi ve sözleriyle beni resmen kıskandığı kanısına varmıştım artık. Başka bir anlama gelemezdi sözleri. Kendime bu durumu daha fazla inkar edemezdim. Gökay’ı sevmesem de ilk defa bir işe yaramıştı. Elbette bile isteye yapılan bir şey yoktu ortada ama yaşanılanlar bu yöne evirilmişti işte.
Evin kapısını sessizce açtım. Tam kapıdan içeri girerken Ece karşıladı beni. Onu bir anda, karanlığın içinde karşımda görmek korkmama ve bir adım geriye sıçramama sebep olmuştu. Biraz olsun sakinleştiğimde kaşlarımı çatarak karanlıkta dahi parlayan gözlerine baktım.
”Neden uyandın? Bu saatte neden ayakta, buradasın?”
Karanlığa alışan gözlerim onun hareketlerini karanlıktan ayrıştırarak kollarının göğsünün altında doladığını fark etmişt
