CHAPTER 33

2164 Words

LEIGH Nangako si Isaiah na hindi niya ako iiwan, pinanghahawakan ko ang sumpa niyang pagmamahal sa akin at anak naming kambal na nasa sinapupunan ko. Kahit na mahirap, at hindi basta basta ang epekto sa akin ng mga nangyayari sa kaniya sa tuwing dadalawin ng mga imahe ng kaniyang nakaraan, pinipilit pa rin namin maging normal ang lahat at maging masaya sa araw naming buhay. Iminungkahe rin ni Tatay ang pagpapahinga niya kahit isang buwan, gusto niyang tutulan alam kong iniisip na naman niya ang magagastos na pasuweldo kay Mang Arturo. Pero dahil may diin ang pakiusap ni Tatay ay napapayag niya rin si Isaiah. Kaya kahit paano laking tuwa ko, araw araw kaming magkasama. Wala kaming ginawa kun 'di mamasyal sa tabing dagat, sa mga park. May ilang alis din kaming pamamasyal kasama si B

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD