CHAPTER 27

2018 Words

LEIGH Hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko. Kinakabahan na nasasabik din. Kanina ko pa sinara ang bintana at niladlad ang kanina'y nakapusod na kurtina pero paulit ulit akong bumabalik dun para siguraduhin na saradong sarado nga talaga iyon. Panay din ang ayos ko sa sapin ng higaan namin kahit wala naman gusot at maayos na maayos. Panay check ko rin ng sarili sa salamin. Okay, na naman ang itsura ko. Maluwag na t-shirt lang ang suot ko at cotton short, pero siniguro kong presko akong tingnan at amuyin. Napabuga ako ng hangin, kinalma ang sarili at ang puso kong panay ang paghuhurumintado. Kalma self, baka mahalata niyang mas sabik na sabik ako sa pagtatabi namin, s**t. Nakakahiya. Baka tuksuhin na naman niya ako. Tahimik na ang buong kabahayan. Tanging panaka nakang tahol

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD