MAKARAAN ang ilang buwang paghihintay, dumating na rin ang araw ng pagtatapos ni Froilan. Masaya si Kampupot dahil natupad niya ang ipinangako kay Ms. Laurice—na tutulong siyang maitaguyod ang pag-aaral ng binata hanggang sa makatapos ito ng high school.
Ngunit sa kabila ng saya, hindi niya mapigilang makaramdam ng lungkot. Sapagkat alam niyang ang araw na ito ay hindi lang pagtatapos ni Froilan, kundi simula rin ng kanilang paghihiwalay. Kung totoo ang sinabi nito noon—na sa London niya ipagpapatuloy ang kolehiyo—ibig sabihin ay malapit na itong umalis. Marahil bukas, o sa makalawa, lilipad na ito palabas ng bansa.
Kaya’t kailangan na rin niyang lisanin ang penthouse. Masakit sa kanya ang ideyang iyon. Nasanay na siyang kasama si Froilan—ang bawat umaga’y may tawanan, ang bawat gabi’y m
