3

1149 Words
NARRATOR'S POV "Kawawa naman ung anak ni jolina, andaming pasa sa katawan!" "Oo nga! Di kaya sinasaktan yan ng asawa nya?" "Maaari, tapos baka naman nang-lalaki kaya sinasaktan!" "Oo nga! Akala ko pa naman maganda ang pag-papalaki nya sa anak nya! Pinag mamalaki pa naman nyan si aubrey!" Rinig ng magulang ni aubrey ang usapan ng dalawang babae sa tapat mismo ng resturant nila. Nairita na ang mama ni aubrey at hinarap ang dalawang babae. "Sinong may madaming pasa? Sinong nan-lalaki? At bakit nadamay ang anak ko dyan?" Asar na tanong ng mama ni aubrey at tinaasan nya ng kilay ang dalawang ginang sa harap nya. "Malamang ang anak mo, hindi mo ba alam na isinugod ng kanyang asawa sa ospital kahapon si aubrey. Andaming pasa at may sugat pa sa ulo. Ikaw ang nanay hindi mo alam anong klase kang ina?" Sarcastikong sabi ng ginang at inirapan lamang ito ng mama ni aubrey. "Wala naman kayong alam sa nangyare, kaya mas mabuting manahimik at wag nalang mag-salita kase nakakadag-dag kayo sa polusyon!" Ismid ng nanay ni aubrey at tinalikuran ang mga nag chi-tsimisan at dali-daling umalis para siguraduhin kung totoo ba yung narinig nyang balita about sa nangyare sa kanyang anak. "Hello hon?!" Panimula ni jolina sa tawag ng kanyang asawa. "Joli sa st. Lukes. Andoon si aubrey. Napaaway daw si aubrey sabi ni joanna" paliwanag ng dad ni aubrey at nagkibit balikat lamang si jolina sa tsismis kanina. "Papunta na'ko dyan sige" at nag madali syang nag drive papunta sa hospital. Sa kabilang dako  "Leion?! Ano ba!! Akala ko ba mahal mo'ko?! If you really loved me then go here at our meeting place! You don't need to stay at that fuckin' hospital!" Sigaw ni reinna. Ang pinaka mamahal ni leion. Kasalukuyang nag babantay si leion sa ospital room ni aubrey, si aubrey ay nag papahinga at tulog sa hospital bed. "I can't rei, aubrey's parent will be here in any time" mahinahon na paliwanag ni leion sa kabilang linyan. Humigpit naman ang kapit nya sa telepono nya sa narinig nya "Damn! Then fine! You choose that b***h over me! Then go! I'm going to trevs place! Goodbye leion!" Singghal ni reinna sa kabilang linya at nag tanggis naman ang baggang ni leion ng saktong nagising si aubrey at kinukusot ang mata nya  Masamang tinggin agad ang pinangbunggad ni leion kay aubrey at agad agad itong sinampal ng malakas  "Kanina kapa siguro gising! At gumaganti ka. Alam mong di kita maiiwan dito kase darating ang mga magulang mo kaya nagpanggap kang tulog!" Sigaw ni leion at bigla namang naluha si aubrey sa pag kagulat sa pangyayare  "Ano ibig mong sabihin?" Bulong ni aubrey at patuloy na pinapahid ang mga luha na pumapatak sa kanyang kamay at tinignan si leion ng masama. Lumapit si leion at hinawakan ng mahigpit sa baba si aubrey at marahas na inanggat ito na akala moy walang nasasaktan. "Wala kang karapatang tignan ako ng ganyan! Isa kalang malanding babae!" Saka nilaglag ni leion si aubrey sa higaan at di nya inasahan ang sumunod na nangyare  "A-anak?!" "Ghad! What did you do to my daughter huh bastard!" Biglang naabutan ng magulang ni aubrey na nakahiga ang anak nila sa sahig na dumudugo ang ulo at nakatulala parin si leion sa harapan nila at ngayon lang narealize ang ginawa nya. *boogsh* "Hayup ka! Wala kayong utang na loob saamin! Dapat pala hindi nalang ako pumayag na ipakasal sa pamilya nyo si aubrey! Humanda kayo, babawiin ko lahat ng share namin sa compant nyo. Si aubrey pa mismo ang mag papabagsak sa inyo. Just wait" sabi ng tatay ni aubrey pag katapos suntukin si leion at nakatinggin sya kay aubrey habang inaasikaso sya. Nakamulat ang mga mata ni aubrey at nakatinggin ito kay leion. Kakaibang tinggin ito. Hindi katulad ng dating paraan ng pag tinggin sa kanya ni aubrey. Puno ng galit, pag hihirap,hinanakit. At pag hihiganti.. "Wag na wag mo nang ipapakita yang muka mo saakin. Tandaan mo. Binabawi ko na ang lahat lahat!" Sigaw ng tatay ni aubrey at tinulak palabas ng kwarto si leion at naiwang nakatulala si leion sa kawalan.  Napatinggin sya sa bintana at nakita nyang takot na takot si aubrey at halos ayaw tignan ang mga tao sa paligid nya. Deionhale's POV Nag lalakad ako papunta sa St. Lukes para bisitahin si aubrey. Nakita ko sa bintana si leion. Nakatitig sa bintana at tinitignan si aubrey habang nag wawala sa loob. Takot na takot at walang ibang ginawa kundi ang umiyak at lumuha. "It's all your fault lil bro" panimula ko at masamang tinggin lang ang binalik nya saakin. "She is mine, don't you dare to get my prey brother" may diin nyang sabi saakin na halata namang nag babanta. Sa pananalita palang naman obuse na. "I won't get her, but i'm sure if she realize what you did to her, saakin sya pupunta at iiwan ka nya. It's your fault, you didn't trear her right and you didn't take care of her so excepr the worse" pag kasabi ko at tinapik ang balikat nya at iniwan sya sa tabi ng bintana. Papalayo na sana ako ng may marinig ako "Argh! Leave me alone! Don't! Stop!" Rinig kong sigaw nung bumukas ang pinto ng room ni aubrey at andoon sa gilid ang parents nya na nag aalala sa kundisyon ni aubrey, si leiondhale naman ay umalis na agad at ako naman ang lumapit sa parents ni aubrey. I bow my head to show some respect. "I'm sorry for what my brother did" sabi ko at nanatiling nakatungo sa harap nila. "It's ok hijo. After all it's not your fault so don't say sorry" paliwanag ng mama nya at nginitian ako halatang nag mana si aubrey sa mom nya. Palangiti pero sa ugali ay sa dad nya. Pag nagsawa tapos na ayaw na. Mahirap nang palambutin. "Hijo, sa totoo lang ayoko munang makita kayo dito, i can't accept your appology. Wala naman yung magagawa sa nangyayaring pag hihirap ng anak ko ngayon" galit na diin ng dad ni aubrey at tumango naman ako. "I understand po" sabi ko at nag bow sa kanila. "At ayoko din makita ang muka ng kapatid mo dito. Baka di ko sya matansya at ipakasuhan ng tuluyan" matapos sabihin ng dad nya ay umalis naman ako ng mapayapa sa harap nila at sinulyapan ko ulit si aubrey. Mahimbing ang pag tulog Nag lalakad na ako palabas ng hospital ng makita kong nakatayo sa gilid si leion na halata naman na inaantay ako. Nakarating nako sa tapat nya at lumapit sya saakin. "How are she?" He ask out of the moon and i look at him. I saw some bruises from his face, probably galing yun sa dad ni aubrey  "Your WIFE is fine, she ia sleeping at her room" sabi ko at tatalikuran sana sya ng hawakan nya ng mahigpit ang braso ko at tinignan ako ng masama for the second time "She will be, aayusin ko lahat ng problema na'to" sabi nya at tuluyan nang umalis sa harap ko. Kahit kailan talaga. Trouble maker ka Leiondhale ----------------------------------------------------- Buhay paba kayo?! Sorry kung late ang update busy sa school eh pero makakaya pa naman.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD