..(อันอัน)
หลังลงจากรถของพี่นิกกี้ แต่สติยังอยู่ที่ห้องบ้าๆ ห้องนั้นอยู่ อย่างน้อยๆฉันก็ไม่ได้ทำผิดกับใครเพราะเขายังไม่แต่งงาน แต่ถ้าจะผิดก็คงผิดกับคุณต้นข้าวคนเดียวเท่านั้น ที่ออกมาแบบนี้โดยไม่ได้บอกเธอสักคำ
“คนแบบนั้นใครจะทนอยู่ด้วยไหว ฉันไม่ใช่นางบำเรอของใครสักหน่อย ที่เวลามีอารมณ์ก็วิ่งมาหาแล้วจะได้ตลอด”
“ไม่ได้หมายถึงพี่ใช่มั้ยครับ?”
ร่างเล็กสะดุ้งหันมองตามเสียง
“คุณไบรอัน! เฮ้ออ ตกใจหมดเลยคะ”
“ทำไมครับ แล้วอันอันคิดว่าเป็นใคร?” คิ้วหนาสีน้ำตาลเลิกขึ้น มองหน้าคนตัวเล็กรอคำตอบ
“เปล่าค่ะ อันขอโทษนะคะ ที่แจ้งกะทันหัน แล้วเรื่องติดต่อกับทางมหาลัย คุณ!..”
สายตาคมมองจิกทันที ที่เรียกสรรพนามของตัวเขาว่าคุณ ทำให้สาวน้อยเม้มปากทำตาโตก่อนจะยิ้มกว้างออกมา
“พี่~~ จัดการได้จริงๆเหรอคะ มันจะไม่มีปัญหาจริงๆใช่มั้ย เพราะเหลืออีกแค่ไม่ถึงเดือนก็จะจบแล้ว อันไม่อยากเริ่มใหม่”
“อันไม่รู้ ห
