Sena'nın anlatımıyla
Donmuştum. Soğuktan değildi bu donma. ' Şok olmak ne demektir ' bunu fiziksel olarak bizzat yaşıyordum. Şimdi, hem de tam şu an da !
Telefondaki küçük kız çocuğunun sesi kulaklarımda çınlıyor, beyin kıvrımlarımda dolaşıyordu. Ama ne tepki vermem gerektiğine dair, herhangi bir komut gelmiyordu beynimden.
Kalbim atmayı bırakmış gibiydi. Bir yumruğun içine hapsolmuş gibi, sıkı sıkıya tutuluyordu sanki...
Nefes alamıyordum. Sanki bir denizin dibine batmış da, nefes almaya çalıştıkça ciğerlerime oksijen yerine su doluyordu.
Aşkımı, sevgimi masumiyetimi hatta bekaretimi verdiğim adam evli miydi yani ? Bir de çocuğu mu vardı ? Peki ya gittiğimiz o ev ? Bana anlattığı aşkı ?
Bir ses ' Sena ! ' diye bağırıyordu. Bu ses bir zamanlar hatta bu telefonu açmadan önceki anl
