กวินจัดการเสื้อผ้าของตัวเองให้ออกจากร่างกายอันหนาใหญ่ ก่อนจะโน้มใบหน้าให้เข้าไปขบเม้มตามซอกคอของคนลองดี ของขวัญทั้งดิ้นทั้งขอร้องอ้อนวอนเขา แต่เหมือนเขาจะไม่ได้ยินเสียงของเธอเลยแม้สักนิด สุดท้ายก็ยอมหยุดนิ่งแล้วปล่อยให้เขาทำกับร่างกายเธอได้ตามใจ
“หึ ยอมนิ่งตั้งแต่แรกเธอก็ไม่ต้องเจ็บตัว ผู้หญิงร่านอย่างเธอเล่นตัวไปก็ไม่ได้ดูมีค่าขึ้นมาหรอก” หญิงสาวช้อนสายตามองคนด้านบนด้วยความพล่ามัว ก่อนจะหันหน้าหนีไปอีกทางไม่อยากจะต่อปากต่อคำกับคนอย่างเขาเพราะรู้ว่ายังไงก็ไม่มีทางชนะ
“อ๊ะ อย่ากัด ฉันเจ็บ” ของขวัญร้องขึ้นเมื่อเขากัดเข้าที่ยอดดอกบัวของเธอ
“บทลงโทษที่กล้าทำให้ฉันมีรอยนิ้วมือบนหน้า” คนอยากเอาคืนคิดบัญชีกับเธอแทบจะทุกจุดที่เขาทำรอย
“ไม่อยากให้ฉันเอาแต่ข้างล่างแฉะขนาดนี้เนี่ยนะ” หญิงสาวเมินหน้าหนี เธออายไม่กล้าสู้หน้า ปากเธอคอยผลักใสเขาแต่ร่างกายกับมีความรู้สึกร่วมไปด้วยอย่างห้ามไม่ได้
“ลุ
