เขาตอกคำพูดที่ทำให้เธอถึงกับขมขื่น ใบหน้าสวยมองหน้าคนที่เอาแต่ทำร้ายเธอนิ่ง
กวินเดินออกจากห้องของหญิงสาวไปหลายนาที แต่ร่างบางยังคงนั่งอยู่ในท่าเดิม พร้อมกับปล่อยให้ความเสียใจมันระบายออกมาได้เต็มที่ ชีวิตที่มันน่าสงเพชของเธอตอนนี้มันกลับยิ่งน่าสมเพชมากกว่าเดิมเป็นร้อยเท่า
“ชีวิตฉันมันมีอะไรที่สิ้นหวังมากกว่านี้อีกไหม ฮึก…ยายจ๋า ขวัญคิดถึงยายจังเลย ฮืออออ”
เสียงสะอื้นไห้ของหญิงสาวดังออกมาข้างนอกจนคนที่ยืนฟังอยู่สงสารจับใจ หากแต่ไม่สามารถช่วยอะไรเธอได้เลยเพราะตัวเองก็เป็นแค่ลูกน้องเท่านั้น
“ทำไรวะไอ้คีย์” บอดี้การ์ดหนุ่มสะดุ้งตกใจจนควักปืนออกมาจ่อเข้าที่หน้าของเตอร์ด้วยสัญชาตญาณ
“เห้ยไอ้เหี้ยใจเย็น กูเอง”
“มาเงียบๆก็นึกว่าอยากแดกลูกปืน”
“แล้วสรุปมึงมาทำไรตรงนี้” คีย์มองหน้าเพื่อนเพราะไม่รู้จะตอบยังไง ก็ที่มาอยู่ตรงนี้เพราะเป็นห่วงคนที่อยู่ข้างในยังไงล่ะ
“กูเห็นคุณขวัญเขาเป็นแผล เลยจ
