กวินเดินออกมาจากห้องนอนส่วนตัวของตัวเอง หางตาดันไปเห็นประตูบานหนึ่งที่เขาพึ่งจะออกมาจากห้องนั้นเมื่อคืน คิ้วหนาขมวดขึ้นมาเป็นปมนึกย้อนไปเรื่องก่อนหน้านี้ ก่อนที่เขาจะยอมปล่อยให้เธอได้นอนพัก
“วันนี้ป้าทำของโปรดคุณผู้ชายด้วยนะคะ ป้ารู้ว่าคุณผู้ชายอยากทานมาตั้งหลายวัน” ป้ายิ้มยิ้มจนตาหยีขณะที่ตักข้าวใส่จานให้คุณผู้ชายของบ้านนี้
“ไปเรียกเธอลงมา” กวินสั่งแม่บ้านที่ยืนอยู่ใกล้ๆให้ขึ้นไปเรียกของขวัญลงมาข้างล่าง หากแต่เขาต้องนั่งรอเธออยู่นานหลายนาทีก็ไม่มีวี่แววว่าเธอจะลงมาตามที่เขาสั่ง
กวินกำลังจะให้คนขึ้นไปตามอีกคน แต่ก็ต้องชงักเพราะเด็กรับใช้ที่ขึ้นไปก่อนหน้านี้รีบวิ่งหน้าตั้งลงมาทางเขาเหมือนมีอะไรจะพูด
“ขอโทษค่ะคุณผู้ชาย คุณด้านบนตัวร้อนจี๋เลยค่ะ ดิฉันเคาะเรียกอยู่นานเห็นไม่มีใครมาเปิดก็เลยลองเปิดเข้าไปดู คุณเขานอนสั่นเหงื่อเต็มตัวไปหมด”
กวินรีบวิ่งขึ้นไปทันทีที่เด็กรับใช้บอกอาการของเธอจบ
