มายมิ้นท์นอนหมดแรงใต้ผ้าห่มโดยไร้เสื้อผ้าใดๆเพราะหลังจากคนเป็นพี่อุ้มเธอไปเข้าห้องน้ำทำความสะอาดร่างกาย ก็ไม่ยอมให้เธอสวมใส่เสื้อผ้า เขากอดเธอแนบอกอยู่แบบนั้น
มายมิ้นท์เองก็ไม่ขัดขืนใดๆ เพราะแค่หายใจให้ทันตอนนี้ก็ดีมากแล้ว
"นิ หนูน้อย" โอโซนกระซิบน้อง
มายมิ้นท์เงยหน้ามองรอที่จะฟัง
"พี่ว่า ต่อไปไม่ต้องใส่ชั้นในนอนหรอก"
"ทำมั้ยละคะ"
"ก็พี่ขี้เกียจถอด"
"พี่พูดอะไร"
"พี่พูดเรื่องจริง ไหนดูสิ หน้าแดงไปหมดเลยเนี่ย" โอโซนแซวแล้วเอานิ้วจิ้มแก้มน้องเบาๆ
"เจ็บมั้ยคะ มายมิ้นท์ขอโทษ" มายมิ้นท์พูดแล้วเอามือลูบที่แขนของโอโซนที่เป็นรอยจากเล็บของเธอเบาๆ
"ไม่เป็นไรหรอก อย่าคิดมาก" โอโซนบอกแล้วกระชับกอดแน่น เข้ามองดูมามิ้นท์ที่นอนในอ้อมกอดของเขา จนเธอหลับไป ด้วยรอยยิ้ม
จากนั้นไม่นาน คนเป็นพี่ก็หลับตาม
เช้า
ฟอดดดด
"อือออ"
"ขี้เซาจริงๆ"
ฟอดดด
"อืออ" คราวนี้มายมิ้นท์ยกผ้าห่มมาปิดหน้า
"ถ้าไม
