บทที่ 23 เคยชิน

1023 Words

"ยังไม่อยากกลับเลย แต่โรงพยาบาล เค้าให้เยี่ยมได้แค่ 3 ทุ่มเอง" มายมิ้นท์งอแงกอดบิดา ราวกับลูกลิง "555 ยัยหนู มาทั้งวันแล้วลูก เกรงใจพี่เขา"คุณอรรถบอกบุตรสาว แล้วลูบหัวเล็กอย่างเอ็นดู "ไม่เป็นไรครับ ผมมาได้ พรุ้งนี้ก็จะพาน้องมาอีก" โอโซน บอกพ่อของน้อง "เพื่อนร่วมงานจะไม่ว่าเอาเหรอลูก"บิดาของแฟนสาว ถามออกมาอย่างเป็นห่วง "คิคิ" เสียงบุตรสาวในวงแขนของผู้เป็นบิดา หัวเราะออกมาอย่างอดไม่ได้ "ยัยหนู ขำอะไรลูก"คุณอรรถถามลูกสาวอย่างไม่เข้าใจ "ใครคงไม่กล้าว่าหรอกค่ะพ่อ เค้าคงไม่อยากโดนไล่ออกกัน พี่เป็นประธานบริษัท ที่ร้านลำดับที่ 6 ของหนูไปเปิดอยู่"มายมิ้นท์อธิบายบิดา คุณอรรถพยักหน้ารับตามที่บุตรสาวบอก "งานคงยุ่ง ถ้าเสียงานไม่ต้องมาก็ได้นะพรุ้งนี้ พ่อโอโซน" คุณลัดดาบอกออกมาอย่างเกรงใจ "นั่นนะสิ พ่อเห็นด้วยกับแม่" "ไม่เป็นไรครับ คุณพ่อคุณแม่ ผมมาได้ อะไรที่น้องมีความสุข ผมทำได้ครับ" โอโซน บ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD