บทที่ 7 ความเจ็บปวดของมายมิ้นท์

1078 Words
หลังจากที่กินข้าวอิ่ม มายมิ้นท์นั่งดูแม่น้ำอย่างเหม่อลอย พลันก็หวนนึงถึงเหตุการณ์ที่เธอทะเลาะกับพ่อ "ถ้าแก ก้าวขาออกไป แกกับฉันขาดกัน" คุณอรรค บิดาของมายมิ้นท์กล่าวออกมาอย่างโมโห "พ่อคะ มันหมดยุคคลุมถุงชนไปแล้ว พ่อส่งหนูเรียนถึงปริญาโทต่างประเทศ แต่กลับมา ต้องมาแต่งงานกับใครไม่รู้เนี่ยนะ"มายมิ้นท์เถียงบิดาอย่างเหลืออด "ค่อยๆพูดกับพ่อคะลูก อย่าทะเลาะกัน" คุณลัดดา มารดาของเธอกล่าวออกมา "ฉันเป็นพ่อแกนะ ฉันต้องเลือกสิ่งที่ดีที่สุด ให้แกอยู่แล้ว" "พ่อคะ จะให้ไปแต่งงานกับใครก็ไม่รู้ที่แม้แต่หน้าเองก็ไม่เคยเห็นอะ ชีวิตหนูทั้งชีวิตเลยนะ" มายมิ้นท์พูดออกมาอย่างไม่เข้าใจ "ไม่รู้ละ ถ้าแกก้าวขาออกไปก็ไม่ต้องกลับมา" ผู้เป็นบิดาลั่นวาจาสิทธิ์ "คุณคะ ค่อยๆคุณกับลูก อย่ารุนแรง" คุณลัดดา ปรามสามีทั้งน้ำตา "หนูกราบลาค่ะคุณพ่อคุณแม่" มายมิ้นท์ เลือกที่จะไม่ยอมถูกจับคลุมถุงชน ก้าวออกมาจากบ้าน ทั้งน้ำตา และใช้เงินที่ทำงานระหว่างเรียนมา ซื้อคอนโด มอเตอร์ไซด์ และรถกระบะ เธอออกมาแต่ตัวจริงๆ และพยายามทำกิจการ ที่เธอรัก จากทำเองจนมีลูกน้อง จาก 1 ที่ ตอนนี้ขยายเป็น 6 ที่ แต่ที่มาตรงบริษัทของพี่ตลอดเพราะ ตรงนี้เป็นกิจการที่เปิดแห่งที่ 6 ต้องดูแลเป็นพิเศษ "คิดอะไรอยู่ครับน้องหนู" โอโซนอดที่จะถามไม่ได้ เมื่อเห็นคนรักของตนเองเหม่อลอย มายมิ้นท์หลุดจากภวังค์ หันมองหน้าพี่แล้วยิ้มออกมาบางๆ "เราเป็นแฟนกันนะ มีอะไรอยากระบายมั้ย"โอโซนพูดออกมาอย่างเป็นห่วง "จริงๆเมื่อก่อนหนูอยู่บ้านกับคุณพ่อคุณแม่ค่ะ" มายมิ้นท์เริ่มเปิดใจเล่า โอโซนฟังน้องอย่างตั้งใจ "คุณพ่อส่งมายมิ้นท์ เรียนบริหารทั้งตรีและโทที่ต่างประเทศ มายมิ้นท์เองก็ทำงานด้วยเอาเวลาที่ว่างจากเรียน เพราะฆ่าเวลาที่มันเหงา และคิดถึงบ้าน จริงๆจะไม่ทำก็ได้ค่ะ เพราะที่บ้านส่งเงินไม่เคยขาด"มายมิ้นท์ เล่ามาถึงตรงนี้โอโซนรู้ได้ทันทีว่าน้องพูดจริง เพราะเข้าให้สกายสืบประวัติการศึกษาของเธอมาแล้ว มายมิ้นท์มองหน้าพี่ก่อนที่เล่าต่อ "แต่มันก็เหมือนฟ้าถล่มค่ะ เพราะมายมิ้นท์กลับจากเรียนโทจบได้แค่ 2 อาทิตย์ คุณพ่อจะให้มายมิ้นท์แต่งงานกับใครก็ไม่รู้ที่มายมิ้นท์เองก็ไม่เคยเห็นหน้า"มายมิ้นท์เล่าออกมาด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ เธอยังจับเหตุการณ์ของวันนั้นได้เป็นอย่างดี "แต่เมื่อมายมิ้นท์ไม่ยอม คุณพ่อก็ยื่นคำขาด ว่าถ้าก้าวขาออกจากบ้านและไม่ยอมแต่งงานตามคำสั่ง เราจะขาดกัน แล้วมายมิ้นท์ก็เลือกที่จะเดินออกมา ซื้อคอนโด มอเตอร์ไซด์ แล้วก็กะบะคันนี้ พร้อมกับใช้ประสบการณ์การรับจางร้านเบอเกอรี่ทั้งหมดที่มี เปิดร้าน" เธอพูดถึงตรงนี้ น้ำตาของเธอก็ไหลลงมาเป็นทางอย่างรวดร้าวในหัวใจ และยังคงเล่าต่อไป "หนูเริ่มจากอบขนมเสนอร้านเล็กๆ จนมีฐานลูกค้าจนเปิดร้าน 1 ร้าน ทำคนเดียว จนจ้างลูกน้อง และสามารถขยายได้จาก 1 เป็น 6 ร้าน และร้านตรงบริษัทพี่ คือร้านที่ 6 ค่ะ" มายมิ้นท์พูดจบแล้วก้มหน้าน้ำตาร่วง โอโซน ไม่รอช้า เดินมาสวมกอดน้อง "ไม่เป็นไรนะครับ น้องหนูเก่งที่สุดแล้ว เก่งที่สุดแล้ว ไม่มีใคร น้องหนูยังมีพี่นะ" สิ่งที่เวกัสพูดเล่นเอามายมิ้นท์ร้องไห้โห "คนเก่งของพี่เก่งที่สุดแล้ว ไม่ร้องนะครับ พี่อยู่ตรงนี้"โอโซนยังคงบอกมายมิ้นท์และกอดปลอบอยู่อย่างนั้น "หนูไม่ได้ตัดสินใจผิดใช่มั้ย" "ไม่หรอกน้องหนู ทุกคนมีสิทธิเลือก อย่าโทษตัวเอง"โอโซนยังคงกอดปลอบแฟนของเขาอยู่อย่างนั้น ไม่นานมายมิ้นท์ก็สงบลง "ขอโทษนะคะ ไม่น่าเล่าเรื่องไม่สบายใจให้พี่ฟังเลย" มายมินท์พูดออกมาอย่างรู้สึกผิด "ไม่เลย พี่ไม่ได้รู้สึกว่ามันเป็นเรื่องที่หนูไม่ควรเล่า เราเป็นแฟนกัน น้องหนูพูดกับพี่ได้ทุกเรื่องเลยครับ พี่ยินดีรับฟัง" โอโซนบอกมายมิ้นท์แบบนั้น เพราะเขาเต็มใจจริงๆที่จะรับฟัง "ขอบคุณนะคะ" มายมิ้นท์พูดออกมาอย่างโล่งใจ "พี่ว่าน้องหนู แบกความเครียดไว้เยอะเกินไป พรุ้งนี้พี่พาไม่หาอะไรจรรโลงใจดูดีกว่า" โอโซนพูดออกมาแล้วยิ้มกว้าง "อะไรเหรอคะ"มายมิ้นท์ถามอย่างแปลกใจ "เซอร์ไพรซ์ครับ เดี๋ยวพรุ้งนี้น้องหนูก็รู้เอง" โอโซนยิ้มกว้างให้น้อง มายมิ้นท์เองมองหน้าโอโซนยิ้มๆ "กลับกันยังน้องหนูของพี่" มายมิ้นท์พยักหน้าให้แทนคำตอบ โอโซนและมายมิ้นท์ เดินมาขึ้นรถเพื่อกลับคอนโด คอนโด มายมิ้นท์เข้าจากทางห้องของพี่ แล้วเดินทะลุเข้าห้องนอนตัวเองเพื่อรีบอาบน้ำแล้วล้มตัวลงนอนอย่างเหนื่อยๆก่อนจะเผลอหลับไป "ว้ายยยยย" มายมิ้นท์ร้องออกมาอย่างตกใจ เมื่อรู้สึกว่าถูกจูบพี่หน้าผาก "พี่เองหนูน้อย" โอโซน รีบบอกแฟนสาว มายมิ้นท์ลืมตากว้าง ก่อนจะถอนหายใจออกมาอย่างโล่งใจ "ตกใจหมดเลยค่ะ " มายมิ้นท์พูดออกมาเบาๆ "ชูว์ ไม่ต้องกลัวนะ พี่อยู่น้องหนูไม่ต้องกลัว"โอโซนปลอบขวัญมายมิ้นท์อย่างอ่อนโยน จนเธอมองตาพี่ปริบๆ จนอีกคนเอ็นดูเธอเป็นอย่างมาก "อย่าไปมองใครแบบนี้ อย่าไปส่งสายตาให้ใครแบบนี้นะหนูน้อยของพี่" "ทำมั้ยเหรอคะ"มายมิ้นท์ถามอย่างอยากรู้ ภายนอกเธอเป็นคนเปรี้ยวแซ่บจนเข็ดฟันก็จริง แต่เท่าที่โอโซนสัมผัสได้ในวันนี้ ข้างในใจของน้อง เปราะบางและแหลกสลายได้ง่ายมากๆ เขาจะพยายามซ่อมใจของน้องเอง "ก็ผัวของน้องหนูคนนี้ห่วงนะสิ" โอโซนพูดจบก็ประกบจูบอย่างอ่อนหวานกับคนใต้ร่างของเขาอย่างดูดดื่ม
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD