ทว่าขณะที่ประกายดาว ก้มหน้าหาแอร์พอร์ตที่ตกลงพื้นอยู่นั้น
!! อะแฮ่ม...!! เสียงที่ดังมานั้น ทำให้คนที่ก้มหน้าหาของ ใบหน้าสวยละขึ้นมา กับพบว่ามีนิสิตแพทย์ใบหน้าอันหล่อเหลาถึงสองคนที่เดินเข้ามาข้างเธอ
“คนสวย หาอะไรอยู่ครับ” หมอเปรม เขารู้สึกถูกชะตากับสาวน้อยหน้าหวานคนนี้มาก เขาสังเกตเห็นเดินผ่านคณะมาหลายวันแล้ว
“แอร์พอร์ตฉันหล่นแถวนี้น่ะค่ะ” ประกายดาวละใบหน้า ขึ้นมาตอบสองหนุ่ม
“ให้พวกผมสองคนหาช่วยไหมครับ”
“ขอบคุณค่ะ” ยิ่งคนสวยไม่ปฏิเสธ สองหนุ่มอย่างหมอวศิน หมอเปรมกับแย่งกันหาแอร์พอร์ต ทว่าหาเท่าไหร่กับไม่เจอ
“หายไปไหน เนี่ย...” ร่างบางบ่นอุบอิบ
ทว่าขณะที่ประกายดาวก้มหน้าหาตามพุ่มไม้นั้น กับมีมือของใครบางคนยื่นแอร์พอร์ตมาต่อหน้าของเธอ ประกายดาวสบตากับร่างสูงตรงหน้าแต่แล้วกับต้องชะงัก ดวงตาเรียวเบิกกว้างด้วยท่าทีตกใจ
“ของเธอใช่ไหม...” เขายื่นมันให้กับเธอ ประกายดาวรับมันมาอย่าง
