“นิลไม่คืนชุดนะคะ พี่ให้นิลแล้วก็ต้องเป็นของนิลสิ”
เช้าวันนั้นหลังจากที่เขาไปรับเธอกลับมา พี่ชัชก็เริ่มจัดการเฉ่งเธอด้วยเรื่องชุดตัวสวยทันที
“ไม่ว่าชุด หรือนิล ก็เป็นของพี่ทั้งนั้นแหละ”
ก็ยอมรับแหละว่าตอนนั้นใจเธอทั้งเต้นระรัว ทั้งพองฟูกับสิ่งที่ได้ยิน แต่เธอจะมามัวเขินจนปล่อยให้พี่ชัชทำให้เรื่องวุ่นวายกว่าที่เป็นอยู่ไม่ได้
“ขี้ตู่ นิลเป็นของนิลเองต่างหาก นิลไปเป็นของพี่ชัชตอนไหนไม่ทราบ”
ชุดที่เขาชมแล้วชมอีกตอนอยู่กันลำพังสองคน ว่าสวยอย่างนั้น สวยอย่างนี้ คะยั้นคะยอให้เธอใส่ให้ดูหลายคืนติดต่อกัน และเขาจะเป็นคนถอดเองทุกครั้งเช่นกัน มาวันนี้กลับกลายเป็นของร้อน ที่แค่เห็นก็สร้างความขุ่นข้องหมองใจ แผลพุพอง ให้ในอกกลัดหนองเสียได้
“มันจะอะไรนักหนาคะ แค่นิลใส่ไปข้างนอกไม่ถึงชั่วโมงด้วยซ้ำ” ตอนนั้นเธอก็แค่อยากสั่งลา อยากให้ชุดที่เธอใส่แล้วออกมาดูดีได้ขนาดนั้น เป็นชุดที่คนอื่นได้เห็นและชื่นชม
