บทที่ 19

846 Words

ร้านอาหารที่เขาพามาออกแนวร้านกลางคืน มีบาร์เล็กๆ อยู่มุมนึง ตกแต่งแสงสีและบรรยากาศไปในโทนสีม่วง เขียวและดำ แต่ก็มีโต๊ะไว้สำหรับดินเนอร์จัดอยู่หลายที่นั่ง หลายโซน “นิลแต่งตัวสวยจนพี่อาย” “คุณเตชมีอะไรให้ต้องอายคะ ตั้งแต่ย่างเท้าเข้ามาในนี้ก็มีแต่คนมองคุณด้วยสายตาชื่นชม คลั่งไคล้ ต่อให้ใส่แค่เสื้อยืดสีขาว กางเกงยีน แบบนี้ บารมีก็เหลือล้นจนนิลตัวลีบไปหมด” และแน่นอนว่าทั้งตัวเขา รวมเข็มขัด นาฬิกา รองเท้า ทุกชิ้นแบรนด์เนม แพงหูฉี่ทุกชิ้น “ก็ถ้ารู้ว่าคุณผู้หญิงจะจัดเต็มขนาดนี้ พี่คงไม่ยอมน้อยหน้า” เห็นตัวเล็กกะทัดรัดน่ารักแบบนี้ เตชพลไม่คิดเลยว่าพอแต่งองค์ทรงเครื่องขึ้นมา นิรินจะกลายเป็นสาวสวยสะพรั่งผิดหูผิดตา อันที่จริงก็ใช่ว่าจะไม่เคยเห็น อย่างที่บอกกับหญิงสาวไปว่าเขาเห็นเธอออกงานกับบ้านชัชวินหลายครั้ง ซึ่งเขาก็ชอบมองเธอเพลินจนลืมตัวทุกทีไป นิรินดูเป็นผู้หญิงที่เย็นตา มองแล้วให้ความรู้สึ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD