EP.20 #แอบถ่าย
990 Words
“ไง ตื่นแล้วเหรอ”
เสียงทักจากประธานบ้านดังขึ้นทันทีที่ฉันก้าวเข้ามาในห้องนั่งเล่นรวมของบ้าน เพลิงศูรย์อยู่ในชุดไปรเวทสบาย ๆ ตามสไตล์ผู้ชายง่าย ๆ ของเขา ฉันนั่งลงบนโซฟาด้วยอาการแฮงค์นิด ๆ เมื่อคืนคงจะดื่มหนักไปหน่อย ไม่งั้นไม่เวียนหัวขนาดนี้หรอก
“แฮงค์อ่ะ เย็นนี้มีอีเว้นท์ด้วย ทำไงดีเนี่ย” ฉันพิงหัวไปด้านหลังกับพนักโซฟา หลับตาไล่ความเวียนหัวสักพักจู่ ๆ ก็ต้องตกใจเมื่อถูกวัตถุเย็น ๆ บางอย่างโปะลงมาบนหน้าผาก “อะไรเนี่ย”
“แฮงค์ก็นอนเฉย ๆ ใช้ผ้าเย็นโปะหัวไว้เดี๋ยวก็หาย” มือหนาตีมือฉันเบา ๆ เมื่อฉันทำท่าจะหยิบผ้าเย็นบนหน้าผากออก ฉันลืมตาขึ้นมองใบหน้าหล่อ ๆ กับดวงตาเฉี่ยวคมของผู้ชายเหนือหัวนิ่ง ๆ แววตาของเขาไม่ได้เย็นชาและน่ากลัวเหมือนกับที่ใคร ๆ เขาร่ำลือกันเลยสักนิด
“ใครกันนะ ช่างนินทาหาว่าผู้ชายอย่างเพลิงศูรย์น่ะเลวร้ายและโคตรเย็นชา มันน่าจับเอาน้ำร้อนกรอกปากคนพวกนั้นให้หมดจริง ๆ” ฉันพูดยิ้ม ๆ แล้วปล่อยให้เขาวางผ้าเย็นลงบนหน้าผากต่อไป เพลิงศูรย์ไม่โต้ตอบอะไร เขาเดินกลับไปเปิดตู้เย็นหยิบน้ำเปล่าขึ้นมาดื่ม “ฉันไม่เคยรู้สึกดีกับการต้องอยู่ในบ้านพักรวมแบบนี้มาก่อนเลย”
“…”
“ขอบคุณนะเพลิง”
ขอบคุณจริง ๆ ที่ทำให้ฉันรู้สึกว่า… ฉันไม่ได้อยู่บนโลกใบนี้แค่ตัวคนเดียวอีกแล้ว…
.
.
.
[บทบรรยาย นับกาล]
.
.
NICE : ผมแอบถ่ายมาให้แล้วนะเฮีย ดูโรคจิตไงไม่รู้ว่ะ
: แต่จะว่าไปความสัมพันธ์ของสองคนนั้นดูแปลก ๆ จริง ๆ ว่ะ ปกติผมไม่เคยเห็นเฮียเพลิงสนิทสนมกับผู้หญิงคนไหนมาก่อน เพิ่งเห็นกับหยาดฟ้าคนแรกเนี่ย
.
.
ผมอ่านข้อความจากไอ้ไนซ์ที่เพิ่งสั่งให้มันคอยสปายตามติดชีวิตของสองคนนั้นภายในบ้านแฟรี่มาให้ ซึ่งมันก็ทำหน้าที่ได้อย่างว่องไวแถมยังโคตรจะลีลา
.
.
NUBKALN : อย่าลีลาโว้ย! ไหนรูป?!
NICE : โด่ ใจเย็นสิเฮีย กำลังส่ง อ่ะ ๆ
: [รูป]
.
.
ผมกำโทรศัพท์ในมือรออย่างพยายามใจเย็น สายตาจดจ้องหน้าจออย่างเอาเป็นเอาตาย ไม่กี่วินาทีต่อมาก็ปรากฏรูปแอบถ่ายจำนวนสามรูปขึ้นมา
ทั้งสามรูปปรากฏภาพของผู้หญิงคนหนึ่งกำลังนั่งพิงศีรษะกับพนักโซฟาโดยมีผู้ชายร่างสูงเจ้าของเรือนผมสีเทาเฉกเช่นเดียวกับผมกำลังโปะผ้าผืนหนึ่งลงบนหน้าผากของเธอคนนั้น
สายตาที่สองคนนั้นใช้มองกันมันไม่ธรรมดาเลยจริง ๆ ผมเห็นแววตาห่วงใยที่มันส่งให้กับเธออย่างชัดเจน และไหนจะรอยยิ้มจริงใจของเธอคนนั้นที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อนอีก…
หยาดฟ้ากับไอ้เพลิงศูรย์คบกันจริง ๆ เหรอวะ… แล้วทำไม… ทำไมยัยนั่นยังไปยุ่งกับแฟนชาวบ้านอยู่อีกวะ?
นี่ไอ้เพลิงศูรย์มันใจกว้างหรือว่ามันไม่รู้กันแน่วะ?
.
.
.
BIGBIKE MOTOR EXPO
งานมหกรรมรถจักรยานยนต์ขนาดใหญ่ถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ใจกลางกรุงเทพมหานคร โดยงานนี้เต็มไปด้วยเหล่า PrettyMC สาวสวยและเหล่าสาวกคนรักรถบิ๊กไบค์ทั่วทั้งงาน ซึ่งผมคือหนึ่งในนั้น
“มึงแน่ใจนะว่าเธออยู่ที่นี่” ผมหันไปถามไอ้ไนซ์ซึ่งเดินส่งสายตาหวานให้กับสาว ๆ ในงานอยู่ด้านข้างกัน มันหันกลับมาขมวดคิ้วใส่ผมก่อนจะกวาดสายตาไปรอบ ๆ งานอีกครั้ง
“แน่ใจดิเฮีย ผมสืบมาหมดละ”
“สืบห่าอะไร เดินมาจะรอบงานอยู่แล้วยังไม่เจอยัยนั่นเลย” ผมเริ่มหงุดหงิดเล็ก ๆ ถึงรถพวกนี้จะสวยรวมถึงพวกพริตติ้ก็ด้วย แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นหลักในการถ่อสังขารฝ่าแดดร้อน ๆ มาของผมนะ
“ใจเย็นดิเฮีย ของดีของเด็ดมันก็ต้องรอช่วงพีค ๆ ดิ พูดไม่ขาดคำก็มาเลย นั่นไง ๆ” ไอ้ไนซ์ใช้ศอกกระทุ้งสีข้างผมก่อนจะชี้มือชี้ไม้ไปทางเวทีใหญ่ใจกลางของงานซึ่งเต็มไปด้วยแสงสีเสียงครบวงจร นอกจากนั้นยังมีรถบิ๊กไบค์รุ่นใหม่ล่าสุดที่ผมหมายตาเอาไว้ตั้งตระหง่านอยู่ตรงกลางเวทีนั้น
แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่ทำให้ผมสะดุดสายตา เพราะสายตาของผมในตอนนี้กำลังจับจ้องอยู่ที่ร่างบางในชุดรัดรูปสีดำสุดเซ็กซี่ขยี้ใจที่กำลังเดินอวดหุ่นออกมายืนโพสต์ท่าด้านข้างรถคันนั้นต่างหากล่ะ
เสียเวลาตามหาซะตั้งนาน… ได้เจอเธอสักทีนะ… หยาดฟ้า!
ใช่แล้ว… สิ่งที่ผมกำลังตามหาอยู่ก็คือผู้หญิงคนนั้นนั่นแหละ จริง ๆ ก็ไม่ได้พิศวาสอะไรเธอหรอกนะ แค่มีเรื่องข้องใจอยากจะถามเธอตรง ๆ มากกว่า แล้วผมมันเป็นพวกถ้าลองอยากรู้อะไรมันก็ต้องรู้ให้ได้เดี๋ยวนั้นเลยด้วย ไม่งั้นมันคาใจ ต่อมเผือกมันจะแตกตายซะให้ได้
จะด่าว่าผมขี้เผือกใช่ไหมล่ะ ก็เออ… ยอมรับ แต่ผมจะเผือกเฉพาะเรื่องที่เกี่ยวข้องกับคนสำคัญของผมเท่านั้นแหละ ผมไม่นิยมเผือกเรื่องคนอื่น ซึ่งเรื่องที่ผมอยากจะเผือกตอนนี้มันดันเกี่ยวพันกับไอ้เพลิงศูรย์ผู้ชายที่น้องสาวของผมยังรักฝังใจไม่ยอมลืมเสียด้วย
งานนี้พี่ชายผู้แสนดีคงจะยืนมองเฉย ๆ ไม่ได้แล้วสิ!
- Writer
