“ยังปากดีไม่เลิก เธอนี่มันเป็นผู้หญิงประเภทไหนกันวะ? ไม่กลัวอะไรเลยดิ? หรือเพราะเนื้อตัวเธอมันไม่มีอะไรให้เสียแล้วก็เลยไม่กลัว?”
ฉันเม้มปากแน่น เขาพูดจาเหยียดหยามฉันอีกแล้วนะ! อยากจะตบหน้าเขาแรง ๆ สักทีสองทีจะได้เอาเลือดออกจากปากหมา ๆ นั่นซะบ้าง
“จ้องหน้าอาฆาตเหลือเกินนะ ทำไม? อยากจะตบฉันงั้นดิ?”
“เลิกเห่าแล้วก็บอกมาสักทีว่านายต้องการอะไร? !” ฉันเบี่ยงหน้าหนีเพราะไม่อยากเสวนากับหมอนี่มาก
“ยังจะถามอีกเหรอว่าฉันต้องการอะไรในเมื่อฉันบอกเธอไปจนนับครั้งไม่ถ้วน” ฉันหันกลับมาจ้องตากับนับกาลนิ่ง ๆ สีหน้าเขากลับมาจริงจังอีกครั้ง “เคยบอกแล้วไม่ใช่ว่าอย่ามายุ่งกับน้องสาวฉัน”
“แล้วฉันไปยุ่งอะไร? น้องนายต่างหากที่เป็นฝ่ายเข้ามายุ่งกับฉันเอง” ฉันกอดอกตอบไปตามความจริง ก็ฉันไม่ได้เดินไปหาเรื่องก่อนนี่ ฉันไม่ผิดจริงมะ?
“ก็เพราะเธอไปยุ่งกับไอ้เพลิงไง ยัยฝันถึงเป็นแบบนั้น ฉันเตือนเธอแล้วใช่ไหมว่าใ
