“ไอ้เชี้ยวา! มึงขู่กูเหรอ!”
“เออ! จะบอกแม่งให้ทั่วมหาลัยเลยด้วย ฟ้องลุงป้าน้าอาป๊าม้าเฮีย ฟ้องแม่งยันลุงตู่อ่ะ!”
“อะ ไอ้น้องเชี้ย! ไอ้ทรพี! ไอ้เลี้ยงเสียข้าวสุก! ไอ้ ๆ” นับกาลปล่อยนาวาเป็นอิสระก่อนจะชี้หน้าด่าท่าทางหัวเสียสุด ๆ แต่คนถูกด่ากลับไม่สะทกสะท้าน ยืนยิ้มแป้นแล้นรับคำด่าได้หน้าตาเฉย สมแล้วที่สายเลือดเดียวกัน เหอะ!
“อื้อหื้อ เจ๊บเจ็บ เจ็บถึงรูทวาร”
“ไอ้…”
“เอาน่าเฮีย ไม่ต้องคิดมาก เฮียไม่ใช่คนแรกที่ทำแบบนี้สักหน่อย ไอ้ชาช่าก็แบบนี้เป๊ะ! สมกับเป็นพี่น้องกันจริงจริ๊ง!”
“มึงว่าไงนะ! ไอ้คชาก็เคยทำงั้นเหรอ?!”
“ช่ายยย แต่ผมก็ไม่บอกใครเห็นป่ะ ผมเก็บความลับดีแค่ไหน หุหุ เพราะฉะนั้นเฮียไม่ต้องกลัว ถ้าเฮียให้ผมยืมเปิดซีดีนะ สาบานว่าจะหุบปากสนิทศิษย์ส่ายหน้าเลย” นาวายกสามนิ้วขึ้นมาชูเหมือนลูกเสือสาบาน แต่ฉันเห็นนะว่ามืออีกข้างที่เขาซ่อนอยู่ด้านหลังมีสองนิ้วไขว่กันอยู่ หมอนี่ลืมไปหรือเป
