Chapter 61
Nathan's POV
Pagkatapos niyang magbihis ay sabay kaming bumaba. Hawak-hawak ko ang kanyang kamay. Hanggang ngayon ay hindi pa rin niya nasabi kung napatawad na niya ako. Kahit na hindi pa niya akong mapapatawad masaya na ako sa ganito. Alam ko na hindi rin magtatagal na mapapatawad din niya ako. I know her. She's not a kind of woman na nagtatanim ng galit. She's beautiful inside and outside.
"Nathan!" tawag niya sa akin.
"Yes baby ko," malambing na sagot ko sa kan'ya.
"May charger kaba na dala?" medyo na dismaya ako. Akala ko kung ano ang itatanong sa akin. Charger lang pala.
"Wala e," sabay kamot ko ng ulo ko. Sa totoo lang may charger akong bakante sa villa ko incase na malowbat meron lagi dito.
"Ganon ba pahiram ng cellphone mo. Kung makausap si Nihan, baka hinahana
