TOBB ♡ CHOMPOO
18 : ไม่ฟัง
“ท้องแล้วมั้ง”
คนที่นั่งพิงขาของฉันพูดขึ้น เหมือนจะให้กลับ แต่ดันขยับจนแผ่นหลังกว้างของเขามาพิงช่วงขาท่อนล่างของฉัน
“อะไร”
ฉันรีบหักสายตาไปทางอื่น เพราะฉันจ้องพี่ต๊อบอยู่ ไม่รู้ว่าจ้องนานแค่ไหนแล้ว แต่การที่เขาพูดออกมา มันเหมือนว่ารับรู้ว่าถูกมอง
“นั่งเล่นนี่ก่อนก็ได้ แม่ไม่ว่าหรอก”
คนตรงหน้าไม่ยอมขยับตัวออกไป ทั้งยังพิงขาฉันไว้เป็นการกักกัน
“พี่ต๊อบ”
ฉันเรียกเขา แต่เขาก็เมินเฉย
ฉันเงียบ ใช้ความคิด มองเส้นผมหยิกหยอยของพี่ต๊อบมันน่าขยำให้ยุ่ง ดึง ๆ ทึ้ง ๆ คงสนุกน่าดู แล้วเขาก็คงจะเจ็บไม่ใช่น้อยเลย
แต่มันก็แค่ความคิด ฉันไม่กล้าไปแตะศีรษะคนอายุมากกว่า ทั้งยังเป็นพี่ต๊อบอีก ตอนมองนิ่งก็น่าขนลุก หากโมโหขึ้นมา ไม่ตีแสกหน้าฉันไปเลยเหรอ
แค่คิดก็สยอง.....
“คิดไรอยู่น่ะ”
เสียงพี่ต๊อบดังขึ้น ทำให้ฉันหลุดจากภวังค์ความคิดของตัวเอง
ฉันก็แค่ไม่รู้ทำไม เ
