"Baby, kanina ka pa ba diyan?" gulat na gulat na tanong ni Justin kay Daniela nang pumihit ito paharap sa kanya.
Nakatingin lang si Daniela sa mga mata nito at huminga ng malalim. Dahil pakiramdam niya ay mabubuwal na siya ng mga sandaling iyon kung hindi lang siya nakasandal sa may hamba ng pintuan. Kinagat niya ang kaniyang pang-ibabang labi para pigilan ang emosyong kanina pa gustong humalagpos. Dahil gusto niya ay maging maayos ang pakikipag-usap niya rito at hindi siya mauutal.
Pero kaya nga ba niya iyon? Ganitong parang wala lang rito na makita siyang nakikinig. Oo, kanina ay namumutla ito pero saglit lang iyon. Mabilis agad nagbago ang awra nito. Na para bang isang unyango na mabilis lang din magpalit ng kulay.
Naglakad ito palapit sa kaniya at masuyo siyang hinalikan sa mga labi
