Çiçek'ten
Sabahın erken saatlerinde çıktığımız yolculuğumuz devam ederken oturttuğu ön koltukta yan yana gidiyorduk. Havanın bulutlu olmasına üzülsem de arada bir görünen güneş sıcaklığını koruyordu. Sessizce geçtiğimiz yerleri hayran hayran izlerken sessiz arabayı devin gür çıkan sesi doldurdu.
" Sohbette etmiyorsun araba kullanırken uyursam ne olacak? "
" Öyle bir şey yapar mısın ki? "
" Bilmem olur belki." Diyerek çok kısa bana bakıp yeniden yola verdi dikkatini.
" Nereye gidiyoruz? "
" Ali babanın çiftliğine."
Söylediğine kaşlarımı çatıp camdan tarafa döndüm hem konuş diyordu hem alay ediyordu.
" Hemen asma suratını adamın adı Ali. Ben ne edeyim." Diyerek kahkaha attı.
" Çiftliğin sahibi mi? " Diye sordum.
" Kısmen. İçindeki hayvanların sahibi." Dediğini anlamamıştım.
