Hamza'dan
Çiçek'in üzgün bakışlarına dayanamayan Sibel, bakışlarını bende ve Çiçek'in üzerinde gezdirirken üzgün bir iç çekip konuştu.
" Tamam Araf'a haber vereyim güzelim."
" Aşağıda." Dedim yatakta çocuk gibi ağlayan kıza bakarak.
" Tamam." Diyerek çıkan Sibel'le bakışlarımı hiç çekmeden Çiçeği izlemeye devam ettim. Islak saçları yatağın diğer tarafına doğru uzanmış. Bal rengi saçları ıslanınca daha koyulaşmış gözlerinin yeşiline çok yakışıyordu. Bir kere yeşilleri gözlerime değsin diye gözümü kırpmadan baktım.
" Tamaaam! Araf'ı da hallettik artık yatabiliriz. "
Yatakta küçücük kalan kızı bugün ilk kez güldüğüne şahit olurken o gülünce içimde ılık ılık bir şey aktı sanki. Öyle Çiçek'e baka kalmışım ki dibime kadar gelmiş Sibel'i fark etmemiştim. Bana fısıldayarak konuşunca kendi
