Kafamı kaldırıp etrafa baktığımda Arasta yemekteydi. Gözleri bizim üzerimizdeydi, birleşen evlerimize bakıyordu. Gözlerinde bir kıskançlık vardı, Bahar’ın baktığı gibi bakıyordu. Nedenini anlamıyordum. Aras neden bize böyle bakıyordu? Yoksa beni mi seviyordu? Kuzeyi kıskanacak hâli yok ya…
Kafamı tekrar indirdiğimde birden Kuzey belimden tutup beni kendine çekti. Kafamı kaldırıp ona baktığımda arada baktığını gördüm, sanki “O benim” diyordu. Aras’a baktığımda, ellindeki çatalı sıkı sıkı tutuyordu, çenesindeki kaslar da sıkılmıştı. Anlaşılan ben, Bahar’la Kuzey’de Aras’a gösteriyordum.
Kulağıma fısıldayıp, “Hadi kahvaltımızı alıp masaya geçelim,” dediğinde kafamı salladım. Birlikte tepsimizi alıp masaya gölge timinin masasına oturduk. Baran ikimize bakıp gülüp konuştu:
“Hep en büyük aşkl
