ELİMİ TUT

2

Sabah yine erken saatlerde uyandı Züleyha. Her zamanki gibi elini yüzünü yıkayıp kümese indi, kümesin kapısını açtı, yemlerini verdi. Hızlı hızlı çıktı ninesiyle kaldığı iki göz odalı evine. Kahvaltıyı hazırlayıp ninesini çağırdı.İkisininde kafasında gürültüler sofralarında sessizlik vardı.

Günlük hayat telaşları elma toplama test çözme kümes işleri derken zaman geçmiş, sınav zamanı gelip çatmıştı.Aynı avludaki iki evden birinde heyecan diğerinde ise büyük bir telaş vardı. Yenge Fatma ile Memet, ağır ağır çayını yudumlayan Hüseyin'e

" girecekmiş sınava bi kıza sözünü geçiremedin hep o anan yüz veriyo Memet 'in de sabrı tükendi ah ah benim oğlumun layığı değil ama sen dedin diye ses etmediydim. Ben oğluma ne kızlar bulurdum" diye diye dövündü.

"Ana kırıcam ben oZüleyha' nın inadını sen nineme iki az söyle ikna et. ninem derse kıyamaz Züleyha nineme. Babamın sözünü taktığı yok zaten"

"Höstt lan ne diyon sen kim takmıyo beni.Siz iki aklı ermezin bildiği kadar unuttuğum var benim. Engel olmayacam girsin sınava. var benim de aklımda bi şeyler. O bahçeleri başkasına yar etmem. Ne olursa olsun everecem ikinizi. Bunlar hep rahmetli babamın işgüzarlığı, ne demeye kız kısmının üstüne verir tapuyu"

Üçü oturmuş kafalarındaki tilkilerin kuyruklarını birbirinden ayırmakla uğraşıyordu.

Züleyha köydeki can dostu melek ile bir süre telefonda yarın ki sınavdan konuşmuş onu bu sefer kimsenin sorun çıkaramayacağına ikna etmişti. Sabah Melek'le birlikte gidecekti. Aslında geçen sene Züleyha'ya engel olmasalardı şimdi ikisi aynı üniversitede okuyor olacaktı. Melek Samsun'da çocukluklarından beri ortak hayalleri olan çocuk gelişimi bölümünü kazanmıştı. Artık Melek'te Züleyha 'nın emmisiyle o Memet itinden cektiklerinden bıkmıştı.

Züleyha her şeyi düşünmüştü. Samsun'da okulu kazanacak, elma bahçelerini kiraya verecek,bir yandan çalışıp bir yandanda okuluna gidecekti. Elbet ninesinide bu nursuzlara bırakacak değildi. şimdiye kadar ninesiyle kenara attıkları az bi birikmişleriyle kafalarını sokocak bi ev tutacaktı. Ninesi odasında Kur'an-ı Kerim okuyordu. Züleyha da dilinde dualar yüreğinde bin bir umut girdi yatağına...

Herkes gibi Züleyha da planlar kuruyordu, hayatın ona bambaşka planlar kurduğundan habersiz. Eee boşuna mı demişler 'kul kurar kader gülermiş' diye...