วันเวลาผ่านพ้นไปเข้าเดือนที่ 3 เขายังคงตามหายายหนูมู่ลี่ของเขาไม่เจอความรู้สึกตลอดระยะเวลา 3 เดือน ทำให้ ราฟาเอลแทบจะไม่เป็นผู้เป็นคน แต่ตอนนี้เขาเพิ่งกลับมาตั้งสติ ทำทุกวิถีทาง เพื่อสืบหาว่ายายหนูของเขาอยู่ที่ไหน วันแล้ววันเล่าที่เขาเฝ้ารอฟังข่าว ที่จะได้พบเธออีกครั้ง เขาจะไม่ยอมเสียเธอไป
ยายหนูมู่ลี่ที่ตอนนี้เธอได้เติบโตขึ้น และแข็งแรงขึ้นกว่าเมื่อก่อน เพราะเมื่อก่อนเธอมีคนตัวโตอย่างคุณป๋าราฟาเอลคอยดูแลเธอดุจดั่งเจ้าหญิง ลูกค้าทุกคนที่มาซื้อกาแฟที่ร้านกาแฟเล็กๆ ของเธอ มักจะเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอเสมอ แต่ใครจะรู้หรือเปล่า ว่าดวงตาสีฟ้านี้ยามตกดึกนอนลงบนเตียงครั้งใดเธอมักจะสะดุ้งและคิดถึงราฟาเอลตลอดเวลา
"สวัสดีครับคุณมู่ลี่ผมเอาเหมือนเดิมนะ"
"ได้ค่ะคุณเอเดนเดี๋ยวมูลี่จัดให้"
มู่ลี่ได้ส่งยิ้มหวานให้กับหนุ่มตาน้ำข้าว ที่มีผมสีทองและผิวสีที่เหมือนเธอเหลือเกิน แต่ก็ไม่อาจสู้คุณป๋าราฟาเ
