บทที่ 36 หลบหน้า
ผ่านมาหลายวันเฌอรินก็เหมือนจะยิ่งหลบหน้าของปราบ ปกติในตอนเช้าเฌอรินมักจะลงมาร่วมทานอาหารเช้าแต่เดี๋ยวนี้อีกฝ่ายเอาแต่อ้างว่าไม่สบาย
ปราบรู้ได้ทันทีว่าหญิงสาวโกหก
“ไม่สบายอีกแล้วล่ะสิ ?” ถ้อยคำเหน็บแนมโพล่งออกมาทันทีใส่แม่บ้านที่เพิ่งออกมารายงานครู่ใหญ่
อีกฝ่ายทำหน้าตาลำบากใจกลับมาแทนเป็นดั่งคำตอบ ทำให้ปราบยิ่งหงุดหงิดเข้าไปใหญ่
“หรือว่าป่วยการเมือง?”
“เอ่อ…” แม่บ้านก้มหน้างุดไม่กล้าตอบตามความเป็นจริง เพราะดูเหมือนว่าเฌอรินจะเก็บข้าวของใส่กระเป๋าเดินทางเรียบร้อยแล้ว
ซึ่งเฌอรินพร้อมมากสำหรับการย้ายกลับไปบ้านของเธอได้ทุกเมื่อ หากไม่ติดที่เฌอรัลขอร้องไว้ตอนนั้น ป่านนี้เธอก็ไม่มีวันที่จะอยู่ตรงนี้ แต่ในเมื่อความสัมพันธ์ของปราบกับพี่สาวเธอดีขึ้นแล้วอย่างที่ตั้งใจไว้ เมื่อนั้นเฌอรินก็พร้อมจะจากไปอย่างทันทีด้วยเช่นกัน
เป็นปราบที่หงุดหงิดจนทนไม่ไหว เขาทุบมือลงบนโต๊ะเบา ๆ
