11. BÖLÜM| PART 1

3558 Words

Her çiçeğin yaprakları bir gün dökülür. Salıncak gibi sallanan endişelerim umutlarımın üzerine devrildi, koca bir arazi ortasında kurak bahçeye sahip tek kişi gibi şanssız ve çaresiz hissediyordum; tek çarem suyun beni bulmasıydı. Bitirmek istiyordum, ancak benim başını getiremediğim bu şey aslında sonundan başlanmış yabancı bir hikayeydi; sonlandırmak için başını bulmam gerek. Yazılmış çok şey vardı. Üzerine yaşanılıp yeni yazılar kurulmuş bir hayat vardı ve ben orada gezindikçe kendimi kaybediyordum. Işıl tıpkı söylediği gibi yaptığımız işlere dair sesli röportajları ve alınmış benim blogumdan yazıları e-mail olarak bana göndermişti. Nazlı'nın bilgisayarından şimdi blogdaki yazıları okuyorum ve hemen telefonuma sesli mesaj olarak bırakılmış uzun tarzda röportaj anıları duruyordu. Önc

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD