Çenem titrediğinde daldığım sonsuz gibi gelen uykudan aniden uyandım. Öylesine uzun gelse de gözlerimin sıkıştığı yerde gördüğüm saatten sadece beş dakika geçtiğini fark ettim. Birisi serin ellerini yanaklarıma vurup beni uyandırmaya çalışıyordu.
"Oh meu Deus." Saçlarımı yüzümden çeken çilli kızıl kadın gülümsedi. "Sonunda uyandınız. Kaybetti sandık. Kalkabilecek misiniz?"
Gözlerimi kırptım. Kadın elini kaldırdı ve hayatta elirtisini kaldırdığı baş parmağıyla vermiş oldu. Duyduğum sesler yeniden savaş olacağından sevinen insanların sesleriydi.
Elimden tutup beni kaldıran kadın bir İtalyan'dı. Aksağanı ve ilk başta duyduğum sözlerden anladım. Saçlarımı yüzümden savurdum. Toka saçımdan hangi ara çıktı bilmiyorum ama saçlarım şimdi açıktı. Gözlerimdeki nemliliği silmeye çalışırken daha çok
