90วัน จากคน(เคย)รัก

90 วัน จากคนเคยรัก (1)

วันที่1

บ้านใหญ่ (วัฒนะกิจกำจร)

“นี้มันเกิดอะไรกันฮะชล! หมวย!” แม่ใหญ่ของบ้านตวาดลั่นเมื่อรู้ข่าวการหย่าของลูกชายกับลูกสะใภ้

คุณนายสายสมร วัฒนะกิจกำจรมองลูกชายอย่างคาดโทษที่ไม่สามารถรักษาผู้หญิงแสนดีคนนี้ได้ และโกรธหญิงสาวที่เธอนั้นทั้งเมตตาและเอ็นดูมาตั้งแต่เล็กแต่น้อย แต่กลับไม่บอกไม่กล่าวเรื่องใหญ่โตเช่นนี้ให้คนเป็นแม่ได้รู้บ้าง

รู้ว่าลูกชายตัวเองทำผิดที่นอกใจภรรยา แต่การแอบหย่ากันเงียบๆ แบบนี้ก็ทำเหมือนไม่เห็นหัวแม่คนนี้เลย

“แม่! พวกเราตกลงกันแล้ว” ลูกชายสายสมรถูกแม่ซักจนเกือบซี้ด

ทายาทเศรษฐีที่มีที่ดินหลายพื้นที่ในประเทศไทย ชีวิตนี้ไม่ต้องทำอาชีพอะไรอีกแล้วก็ได้ แค่เก็บค่าเช่าตามที่ต่างๆ ก็อยู่ได้อย่างสุขสบายยันลูกหลานเหลนโหลน

“เราสองคนตกลงว่าจะหย่ากันจริงๆ เหรอหมวย” แม่สายชลถามย้ำกับลูกสะใภ้

เธอเอ็นดูหมวยเพราะรู้จักครอบครัวฝ่ายหญิงดี คนบ้านนี้เป็นซื่อและขยันทำมาหากิน หนักเอาเบาสู้ไม่เกี่ยงเงินน้อยไม่คอยวาสนาและหวังรอแต่โชคชะตา แม้ชาติกำเนิดจะไม่ได้ร่ำรวยแต่คนแบบนี้ก็ไม่มีวันตกอับและอดตาย

“ค่ะ” คนถูกถามก้มหน้าและตอบรับ

เธอไม่อยากเจอหน้าสายชลและคนในครอบครัวของเขาอีกก็เลยเลือกใช้ทนายให้ดำเนินเรื่องทุกอย่างแทนการไปหย่ากันเองที่สำนักงานเขต

“แม่ถามได้มั้ยว่าทำไม”

“เพราะผมเอง” สายชลยืดอดรับความผิดครั้งนี้ เขานอกใจภรรยาไปคบหาผู้หญิงคนอื่นจนถึงขั้นอยากจริงจังกับเธอคนนั้น แต่ทุกอย่างพังลงไม่เป็นท่าเพราะเขายังไม่จัดการเรื่องที่ค้างคา ผู้หญิงดีๆ ที่ไหนจะยอมลงเอยกับผู้ชายที่มีพันธะอยู่แล้ว

“หมวยล่ะ โอเคมั้ย”

“หมวยจะโอเคกับอะไรได้ล่ะค่ะ” หญิงสาวย้อนถาม

เธอถูกนอกใจและถูกสามีบอกเลิก สถานการณ์ของเธอในตอนนี้จะมีอะไรให้โอเค

“หมวย! ถือว่าแม่ขอได้มั้ยลูก ลองให้โอกาสชลมันหน่อยเถอะนะ” หัวอกผู้หญิงด้วยกันย่อมเข้าใจกันดี

สายสมรไม่ได้เข้าข้างลูกชายตัวเองที่เป็นฝ่ายผิดแต่เธอไม่อยากเสียลูกสะใภ้ดีๆ คนนี้ไป

“หมวยขอโทษจริงๆ ค่ะ แต่หมวยไม่รู้จะยื้อต่อไปอีกทำไมโดยที่ไม่มีอะไรดีขึ้น” คับที่อยู่ได้สบายกว่าคับใจ เพราะต่อให้บ้านหลังใหญ่แค่ไหนแต่ถ้าหากคนในบ้านไม่รักกัน ทนอยู่ไปก็อึดอัดใจต่อกันอยู่ดี

“โธ่...หมวย” สายสมรเสียงเศร้า

ผู้หญิงที่ขยันทำมาหากินไม่คิดจะเกาะสามีเพื่อสุขสบายไม่ได้หาได้ง่ายๆ นะ นับเป็นบุญของเธอและสายชลนักที่ได้คนดีเข้ามาในครอบครัว คนที่พร้อมจะพัฒนาตัวเองให้เทียบเท่าลูกชาย ไม่ยอมให้ใครมาตราหน้าว่ารักกันที่เงินทองของเขา

“ไอ้ชล! เพราะความมากของแกแท้ๆ แกจะไม่ทำอะไรบ้างเหรอ”

“แม่! ชลผิดชลที่นอกใจหมวย ชลก็รับผิดชอบด้วยการหย่าให้แล้วนี่ไง” ลูกผู้ชายกล้าทำก็กล้ารับ

ในเมื่อทำผิดก็ต้องรับผล เขาเข้าใจดีและยอมปล่อยให้ผู้หญิงดีๆ คนนี้เดินออกไปจากชีวิต และมั่นใจว่าสักวันหนึ่งหมวยต้องเจอคนดีที่คู่ควรกับเธอมากกว่าเขา

“โง่! แม่เคยสอนแกแบบนี้เหรอ” สายสมรคิดว่าสอนลูกชายมาอย่างดีแล้วเชียวนะ แต่ก็ไม่ใช่อย่างที่คิด

จริงอยู่ที่หลังจากกระทำความผิดก็ต้องรับผิดชอบ แต่รับผิดชอบการนอกใจด้วยการขอหย่ากับเมียมันใช่เรื่องเหรอ

“หมวยกับชลเราคุยกันเรียบร้อยแล้วค่ะว่าจะหย่า แต่ยังไงซะหมวยก็ขอบคุณคุณแม่มากๆ นะคะที่เคยเมตตาและเอ็นดูหมวย ที่เคยช่วยเหลือและสนับสนุนหมวยในทุกๆ ด้าน หมวยไม่แน่ใจว่าจะมีโอกาสได้เจอคุณแม่อีกมั้ย วันนี้หมวยจะขออนุญาตกราบลาคุณแม่เลยนะคะ” ว่าที่อดีตลูกสะใภ้ก้มกราบแทบเท้ามารดาว่าที่อดีตสามีอย่างไม่นึกรังเกียจรังงอน คุณนายสายสมรมีพระคุณกับเธอและครอบครัวอย่างล้นเหลือ แต่ในเมื่อยุติความสัมพันธ์กับลูกชายของเขาแล้วก็ไม่รู้ว่าจะข้องเกี่ยวกันด้วยสถานะอะไรอีกจากนี้

เธอไม่ยินดีและอยากรับรู้เรื่องใดๆ ของสายชลอีกไม่ว่าจะดีหรือร้าย เรียกได้ว่าตั้งแต่วินาทีนี้เป็นต้นไป เธอและตระกูลวัฒนะกิจกำจรจะไม่มีทางเกี่ยวข้องและโคจรมาพบกันอีก

“โธ่ลูก...” สายสมรเสียดายลูกสะใภ้คนนี้นัก เธอทั้งรัก ทั้งเอ็นดูหมวยมากแต่ชีวิตแต่งงานเป็นเรื่องของสามีภรรยาตกลงกัน คนอื่นไม่มีสิทธิ์ก้าวล่วง

“อย่าลืมดูแลรักษาสุขภาพด้วย หมวยขอตัวลาก่อนนะคะ สวัสดีค่ะ”

นี้ไม่ได้เกิดขึ้นจากอารมณ์ขุ่นเคืองแบบสาปส่งทั้งตระกูล แต่เธอแตกทลายจนกลัวว่าตัวเองจะลดศักดิ์ศรีของตัวเองลงแล้วยอมให้สายชลทุกอย่าง ยอมแม้กระทั่งปล่อยให้เขาสามารถนอกกายและใจมีคนอื่นได้เพื่อรักษาสถานะของตัวเองไว้

________________

📍 # 90วัน จากคน(เคย)รัก อัพตอนใหม่ทุกวันเวลา 20.00 น.

เรามานับถอยหลังไปด้วยกันนะคะ