90 วัน จากคนเคยรัก (4)
638 Words
วันที่ 4
สายชลตื่นขึ้นมาในช่วงสาย บนเตียงหลังเดิมที่เขาและภรรยาเคยนอนเคียงข้างกัน เขาและเธอแยกห้องกันมาก่อนหน้านี้ได้สักพัก หมวยเป็นคนย้ายออกไปนอนห้องนอนเล็กแล้วนั่นมันคือจุดเริ่มต้นของรอยแยกในความสัมพันธ์นี้ ในห้องนอนที่แยกจากกันโดยเด็ดขาด อีกคนหนึ่งร้องไห้ส่วนอีกคนนั้นเริ่มมองหาอะไรมาเติมเต็มความเหงา
สายชลท่องโลกออนไลน์พูดคุยกับเพื่อนๆ ที่แต่งงานแล้วเหมือนกันตน ปรึกษาหารือปัญหาชีวิตคู่ ซึ่งบางคนก็หัวอกเดียวกันแต่บางคนก็หนักกว่า ในเมื่อชีวิตหลังแต่งงานมันไม่ตอบโจทย์ให้เขาก็เริ่มพูดคุยกับคนอื่นๆ ที่ยังไม่ได้อยู่ในสถานะเดียวกันนี้
เมื่อเริ่มความสบายใจขึ้นก็เลยมีรอยยิ้มปรากฏบนใบหน้า
ร้านกาแฟ
“ร้านน่ารักนะเนี้ย เด็กวัยรุ่นคงถูกใจน่าดูเลย”
“อืม...ชลกับหุ้นส่วนก็ปรับเปลี่ยนหลายครั้งอยู่เหมือนกันกว่าจะถูกใจลูกค้า” สายชลมองไปรอบๆ ร้านกาแฟที่ลงหุ้นกับเพื่อนๆ อย่างภาคภูมิใจในผลงาน
จะว่าไปแล้วทายาทเศรษฐินีนั้นสามารถนั่งๆ นอนๆ ก็มีเงินกินใช้สบายๆ แต่เขาอยากลองทำธุรกิจเป็นของตัวเองโดยไม่ได้อาศัยบารมีแม่ สายชลเอาเงินของตัวเองมาลงทุนทำนั่นทำนี้อยู่หลายอย่างแล้วก็เจ๊ง
แต่ในเมื่อตั้งใจไว้ว่าจะไม่พึ่งพาทรัพย์สมบัติเงินของและบารมีของแม่อีก เขาก็ทุ่มเงินก้อนสุดท้ายที่ตัวเองเหลือลงไปกับร้านกาแฟร้านนี้จนมันเลี้ยงตัวเองได้ แม้จะยังไม่คืนทุนแต่ก็มีเงินหมุนเวียนไม่ขาดตกบกพร่อง
“แล้ว...หมวยล่ะ” เพื่อนสาวเอ่ยถาม ก่อนหน้านี้ได้ข่าวว่าภรรยาชลมีเรื่องต้องขึ้นศาลฟ้องมือที่สามแต่ก็แพ้
“อ้อ! ตอนนี้แยกกันอยู่แล้ว”
“อ้าวเหรอ...ขอโทษนะ วาไม่น่าเสียมารยาทถามเลย”
“ไม่เป็นไรหรอกวา ไม่ได้ถือว่าเสียมารยาทอะไร” วาวา หรือ วิรรรเพื่อนสมัยเรียนมหาวิทยาลัย จริงๆ แล้วเธอคือเพื่อนของหมวย เพราะทั้งคู่เรียนคณะเดียวกันก็เลยคุ้นเคยกับหมวยและสายชลพอประมาณ
“วาก็ไม่ได้คุยกับหมวยบ้างเลยเหรอ”
“คุยอะไรล่ะชล แค่เรียนจบยังไม่ค่อยได้เจอกันเลย ยิ่งแต่งงานด้วยแล้ว ยิ่งไม่ได้คุยกันเข้าไปใหญ่”
“เหรอ...” ชายหนุ่มไม่รู้ว่าผู้หญิงที่แต่งงานแล้วแล้วจะหายจากสังคมที่ตัวเองเคยมีมันเป็นเรื่องปกติหรือเปล่า เพราะตัวเขาก็ยังคงติดต่อเพื่อนๆ กลุ่มเดิมเสมอ เพียงแต่ไม่ได้พบเจอกันบ่อยอย่างที่เคยเพราะต่างคนต่างมีภาระหน้าที่การงานที่ต้องรับผิดชอบตามวัย
เหมือนจะมีแค่สายชลที่มีเวลาว่างมากที่สุดเสียด้วยซ้ำ เพราะเขาเป็นทายาทคนเล็กของเศรษฐินีสายสมรไง ก็เลยไม่ต้องทำงานหนักเหมือนคนอื่นๆ
“ช่วงนี้วาทำอะไรอยู่”
“วาเหรอ...” คนถูกถามรู้สึกเขินนิดๆ ก่อนจะตอบว่า “เป็นครูสอนพิเศษ”
“งั้นก็ดีอะสิ”
“ก็เรื่อยๆ แหละ ไม่ได้หวือหวาแบบชลหรอก” วาวายิ้มอ่อน
เธอไม่ได้ตั้งใจมาสายครูสอนพิเศษแต่เพราะความถนัดเฉพาะทางทำให้มาเอาดีด้านนี้
“หวือหวาอะไร ปีนี้ชลโดนมาหนักมาก ทั้งเรื่องธุรกิจทั้งเรื่องส่วนตัว เกือบตาย” ปีนี้ของสายชลเจอมาหนักจริงๆ ครอบครัวก็ลุกเป็นไฟถึงขั้นหย่าร้าง ธุรกิจเกือบพัง เงินก็เกือบหมดตัว
“แต่ชลก็ผ่านมันมาได้เนาะ^^”
“อืม...^^”
__________________
📍 # 90วัน จากคน (เคย) รัก อัพตอนใหม่ทุกวันเวลา 20.00 น.
เรามานับถอยหลังไปด้วยกันนะคะ
- Writer
