90 วัน จากคนเคยรัก (5)
741 Words
วันที่ 5
ชีวิตหนุ่มเกือบโสดที่วันๆ ไม่ค่อยว่างนะ สายชลตื่นหกโมงเช้าอาบน้ำล้างหน้าแปรงฟันและแต่งตัว เขาออกจากบ้านก่อนเจ็ดนาฬิกาเพื่อเลี่ยงจราจรที่ติดขัดแต่กระนั้นก็นั้นไปถึงร้านกาแฟเกือบเก้าโมง
พอแยกตัวกับภรรยาก็ไม่มีใครดูแลเรื่องอาหารการกิน คุณนายสายสมรกลัวลูกชายจะอดตายก็เลยเรียกให้กลับไปกินมื้อเช้าที่บ้าน
เขาคิดว่าตัวเองไม่รู้สึกเหงาและรับมือกับความเปลี่ยนแปลงตรงนี้ได้ดีที่เดียว แอบหวั่นนิดๆ ว่าหมวยจะเป็นเหมือนกันบ้างไหม
สุดท้ายแล้วสายชลก็ยังหวังดีกับเธอและไม่เคยมีเจตนาอยากให้หมวยเสียใจหรือทุกข์ใจเลยจริงๆ
“ขอให้ไปส่งออเดอร์อย่างราบรื่นนะครับ ขอบคุณมากครับ” หนุ่มเจ้าของร้านกล่าวขอบคุณผู้มาใช้บริการ
ส่วนใหญ่ในช่วงเช้าๆ จะเป็นกลุ่มลูกค้าวัยทำงาน เน้นรวดเร็วทันใจเพื่อแข่งกับเวลา พอตกสายก็เป็นกลุ่มไรเดอร์ เขามักชอบช่วงเวลาตอนนี้เพราะสาวๆ วัยทำงานมักมองเขาตาเป็นมันแบบเห็นได้ชัดจนอึดอัด ส่วนช่วงเย็นก็เต็มไปด้วยเด็กๆ จากโรงเรียนต่างๆ บางครั้งก็วิ่งวุ่นและส่งเสียงกรี๊ดจนปวดหัว
แต่งานบริการก็แบบนี้แหละ ความพอใจของลูกค้าคือรายได้เข้ากระเป๋า
กริ๊งๆ
“สวัสดีชล”
“อ้าววา! สวัสดี” วิรรรร้องทักตั้งแต่ผลักประตูใสเปิดเข้ามา สายคาแฟอีนพอรู้ว่าเพื่อนเปิดร้านกาแฟก็ผันตัวมาเป็นลูกค้าประจำอีกคน
“ขออเมริกาโน่ร้อนดับ Double Shot ค่ะ”
“จัดไปครับคุณลูกค้า”
“สแกนค่ะ”
“เฮ้ย! คนกันเอง ไม่ต้อง”
หนุ่ม หล่อ รวย สปอร์ต กทม. อย่างสายชลซะอย่าง กะอีแค่เลี้ยงกาแฟเพื่อนสมัยเรียนจะไปเสียหายอะไร
“นี้วาเป็นลูกค้านะ”
“ไม่เอาวา ไม่ต้อง”
“งั้นต่อไปไม่มาแหละ”
“อะๆ ก็ได้” สายชลกดเครื่องPos คิดเงินลูกค้าวิรรรอย่างคล่องแคล่วว่องไว ความถนัดของเขาคือยืนเคาร์เตอร์รับออเดอร์และคิดเงินมากกว่าเป็นคนชงเครื่อมดื่ม
“ไม่ได้นะชล เพื่อนก็ส่วนเพื่อน ของซื้อของขายจะมาให้เพื่อนกินฟรีไม่ได้” วิรรรเอ่ยเตือน ถึงเธอจะมีฐานะทางการเงินที่เทียบชายหนุ่มแบบไม่ได้แต่เธอก็ไม่อยากได้ของเขาฟรีๆ
“อืม ขอบคุณที่มาอุดหนุนนะครับ^^”
“ขอบคุณค่ะ^^”
❱❱❱‐‐𝕆‐𝕚‐𝕟‐𝕣‐𝕠‐𝕒‐‐➤
วันที่ 6
“เด็กๆ พี่ฝากร้านด้วยนะ”
“แล้วพี่ชลจะกลับเข้ามาอีกมั้ยคะ”
“คงไม่อะ แต่ถ้ามีอะไรด่วนโทรมานะ”
“ค่ะ” สายชลสั่งลูกจ้างในร้านของตัวเอง
เย็นนี้เขามีนัดทานข้าวกับแก๊งเพื่อน หนุ่มเกือบโสดรับมือกับระยะช่วงรอวันหย่าได้อย่างดีทีเดียวเชียว มีงานทำมีเงินใช้มีอะไรให้ทำตลอด ในสมองก็มีเรื่องให้ต้องคิดทั้งวี่ทั้งวันจนลืมหญิงสาวร่วมบ้านคนนั้นไปหมดเลย
23.09 น.
คอนโดหมวย
ห้องสตูน้อยๆ ขนาดเท่าแมวดิ้นตายที่ได้จากน้ำพักน้ำแรง
มันปลอดภาระเพราะเจ้าของแบ่งเงินสินสอดเอามาปิดหนี้ ตั้งใจว่าจะตกแต่งนิดหน่อยแล้วปล่อยเช่าหลังจากแต่งงาน แต่คิดดีแล้วที่ไม่ทำแบบนั้น
ชีวิตกลับตาลปัตรมาเป็นหม้ายสาวในวัยก่อนเข้าเลขสาม ชีวิตแต่งงานพังทลายหลังจากแต่งกันได้แค่สามปี
“เห้อ...” หมวยพ่นลมหายใจทิ้งพร้อมกับทิ้งมือถือลงเตียง มันแจ้งเตือนให้เข้าโซเชียลไปส่องว่าใครทำอะไรกับใครและที่ไหน
และในนั้นก็ปรากฎหน้าว่าที่อดีตสามีกำลังทานอาหารและเครื่องดื่มกับเพื่อนๆ ด้วยสีหน้าที่ดูแล้วแสนมีความสุข
“ชีวิตแบบนี้สินะที่ชลอยากได้...” เธอบ่นลำพัง
หมวยเก็บตัวอยู่แต่ในห้องสี่เหลี่ยมเล็กๆ และแคบมาเกือบหนึ่งสัปดาห์ ภายในห้องที่มีพื้นที่ใช้สอยจำกัดมันเต็มไปด้วยสมบัติมากมายที่ให้เธอให้แม่บ้านขนออกมาจากเรือนหอ
โชคดีที่วันนั้นชลไม่ปีนขึ้นไปถอดรูปแต่งงานขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางหกสิบนิ้วออกมาด้วย มิเช่นนั้นห้องสตูของเธอคงไม่มีพื้นที่เหลือให้เดินแล้ว
______________________
📍 # 90วัน จากคน (เคย) รัก อัพตอนใหม่ทุกวันเวลา 20.00 น.
เรามานับถอยหลังไปด้วยกันนะคะ
- Writer
