Hayal kırıklığı ile bakan gözlerinde birçok soru vardı. Aramızdaki mesafeyi biraz daha açıp ondan uzaklaşmak istediğimde belime sarılan elinin kuvvetiyle duraksadım.
"Rüzgar, bırakır mısın?"
"Şu an gitmene izin verirsem ileride pişman olacağım. Beni dinlemeden bu odadan çıkman mümkün değil."
"Sen böyle bir adam değilsin. Hukukçu olarak şu an yaptığının suç olduğunu herkesten iyi biliyorsun."
"Beni şikayet mi edeceksin?"
"Hayır ama bu yine de suç... Seni tanımakta zorlanıyorum." Rüzgar böyle davranacak bir adam değildi. Bana kızıp gitmek yerine, beni ikna etmek için suçlu olmayı göze alıyor.
"Aslında beni henüz çok yakından tanımıyorsun. Haklı olarak benden kaçıyorsun. Ancak bu kaçışın canımı acıtıyor. Benden uzaklaşmanı istemiyorum. Bize bir şans tanı..."
Ben ve Rüzgar. Düşüncesi bi
