CEMRE Aslan ile ne son görüşmemizden sonra dört gün geçmişti ve bu süreçte ne aramıştı ne de ben aramıştım. Akşam gelecekti ama gelmemişti. Bir sorun mu vardı? Bu işten vazgeçmiş olabilir miydi? Kardeşim ne olacak? Derin bir nefes aldım ve kendime kahve almak için mutfağa doğru ilerleyecektim ki kapıdan duyduğum sesle adımlarım durdu. Aslan’ın geldiğini sanıp telaşla kapıya doğru yürüdüm. Kapıyı açtığımda gördüğüm adamla adımlarım olduğu yerde çivilenmişti. Pencereden sürekli gördüğüm kumral adam karşımdaydı. Ben içeri davet etmeden adımlarını içeri attı. Niyeti neydi? “Neden içeri girdiniz?” “Aslan Beyin bilgisi var.” “Kapıda durmanızı tercih ederim.” Kimseye güvenmiyordum. Bana kötülük yapmaya kalkışabilirdi. Kendimi korumak zorundaydım. “Benden korkmayın Cemre Hanım. Aslan