ฝั่งมะปราง
"อากาศดีจังคะ"มะปรางพูดขึ้น
"มะปราง เราก็เหมือนน้องสาวพี่นะ มีอะไรไม่สบายใจบอกพี่ได้เลย"ชลพูดขึ้น
"ไม่มีอะไรหรอกคะ แค่รักเค้า ไม่กล้าบอกเขา"มะปรางพูดขึ้น
"ทำไมถึงไม่บอกเขาไปละ เขาอาจจะรักเราเหมือนกันก็ได้นะ"
"แค่อาจจะคะ แค่แค่อาจจะ แต่ไม่ได้รักนิ"มะปรางพูดขึ้น
"ไม่บอกเขาไป หรือต่างคนต่างไม่บอก จะมีใครจะรู้ใจกันป่าวละ"ชลถามขึ้น
"เนี่ยมันโทรมาสายที่ 800 ละ"ชลยกหน้าจอโทรศัพให้มะปรางดู
"ยังไม่อยากรับนิคะ "
"แล้วคิดบ้างใหมว่ามันจะเป็นห่วงเธอ หึ มะปราง"ชลถามขึ้น
"แต่ว่า"
"ก็พวกเธอสองคนดื้อกันแบบนี้ไง มีอะไรไม่พูดกัน ต่างคนต่างกลัว แล้วเมื่อไหร่จะได้รู้ใจอีกฝ่ายหนึ่งซะที หึ"ชลพูดขึ้น
"ขอเวลาหน่อยนะคะ"มะปรางพูดขึ้น
"เวลามันไม่รอใครนะมะปราง รีบพูด รีบบอกเขาไปซะ"ชลพูดขึ้นและขบับออกไปนั่งห่างๆมะปราง
เช้าต่อมา
"อื้ออออ"ร่างบางๆที่ตื่นนอนในเวลาเกือบ 11 โมงเช้าของวันต่อมาส่งเ
