ไม่มีมารยาท

1129 Words

เย็นต่อมา "อื้อ อร่อยดีนะ"ยายพ่องพูดขึ้น "อร่อยก็ทานเยอะๆนะคะ จันตาทำของหวานไว้ให้ด้วยคะ"จันตาพูดขึ้น ทุกคนจึงทานอาหารกันอย่างมีความสุข "พรุ่งนี้พวกเราต้องกลับกันแล้วนะคับ"ภาคินพูดขึ้น "ทำไมรีบกลับ"แม่ของภาคินถามขึ้น "ผมมีธุระที่ต้องไปจัดการ"ภาคินพูดและกินของหวานต่อ เช้าวันรุ่งขึ้น ณ.คอนโดของจันตา "หอมจัง กินด้วยได้ใหม"ภาคินถามขึ้น "ได้สิคะ นั่งเลยคะ ไม่ได้หอมอย่างเดียว อร่อยด้วยนะคะ"จันตาพูดและยิ้มให้ภาคิน "อย่ายิ้มบ่อย เดี๋ยวใจพี่ละลาย"ภาคินพูดขึ้น "หื้อ ว่าไปคะ"จันตาพูดและยกอาหารมาวางที่โต๊ะ "มากินข้าวแล้วจะกลับเลยใช่ใหมคะ"จันตาถามขึ้น "คับ พี่มีนัดกับไอ้แดนกับไอ้โรมต่อ"ภาคินตักข้าวเข้าปากแล้วพูดขึ้น "คะ ทานเยอะๆๆคะ"จันตาพูดขึ้น "จันตาก็กินเยอะๆๆนะ"ภาคินตักกับข้าวให้จันตา หลังกินข้าวเสร็จ "พี่ไปก่อนนะคับ เดี๋ยวพรุ่งนี้มาฝากท้องใหม่"ภาคินพูดขึ้น "คะ ไม่ส่งนะคะ"จันตาที่ล้างจานอยู่พูดขึ้น "คับ พี่ไปนะ พี่ออกไปก็ล๊อคห้องดีๆนะ"ภาคินพูดและเดินออกไปทันที กริ๊งงงง กริ๊งงงงงง "ใครมา พี่ภาคินลืมของหรอ ทำไมไม่เปิดเข้ามา"จันตาเช็ดมือและเดินไปเปิดประตู "อีหน้าด้าน" เพี้ย เพี้ย ทันทีที่จันตาเปิดปนระตู เสียงด่าทอ และฝ่ามือก็กระทบหน้าของจันตาทันที "โอ๊ย"จันตาร้องขึ้นพร้อมกับถอยหลังเข้ามาในห้อง ปัง เสียงประตูห้องปิดลง "เด็กอย่างมึงนี้นะจะมาเทียบกับคนแบบกู"อันอันพูดขึ้น "คุณเป็นใคร"จันตาถามขึ้น "กูเป็นเมียภาคิน มึงเลิกยุ่งกับผัวกูได้แล้ว"อันอันพูดขึ้น "ไปห้ามผัวพี่คะ แล้วอีกอย่าง ที่นี้คือห้องของหนู"จันตาพูดขึ้น "มึงจะบอกกูว่าห้องมึง มึงจะลากผัวใครมาเอาก็ได้หรอ"อันอันพูดขึ้น "พี่กลับไปล่ามผัวพี่ไว้เถอะคะ แต่เอ๋ หรือพี่เขาเบื่อแล้ว พี่เขาเลยไม่เอา"จันตาพูดขึ้น "อีเด็กบ้า "อันอันพูดและเดินเข้ามา เพี้ย เพี้ย เสียงฝ่ามือกระทบหน้า "อีเด็กบ้ามึงตบกูหรอ"อันอันแผดเสียงขึ้น "หนูไม่ได้โง่นะคะ ที่จะให้พี่มาทำร้ายหนูอยู่ฝ่ายเดียว"จันตาพูดขึ้น "อี" "หนูชื่อจันตา เรียกให้ถูกด้วยนะคะ พ่อแม่พี่ไม่เคยสอนหรอค่ะ ว่าเรียกคนอื่นว่า อี มันหยาบคาย"จันตาถามขึ้น "กูจะฆ่ามึง" "กล้าก็เข้ามา เข้ามาดิ"จันตาหยิบมีดออกมาและชี้ปลายเเหลมของมีดไปที่อันอัน" "กูจะบอก ภาคิน ว่ามึงทำร้ายกู" "เชิญขี่ม้า 19 ศอกไปฟ้องเลยคะ"จันตาพูดขึ้น "อีจันตามึง"อันอัน หยิบหมอนขว้างใส่จันตา จนมีดหลุดมือไป "มึงตายแน่"อันอัน พูดและพุ้งเข้าชนจันตา และนั่งคร่อมตัวจันตาไว้ "อีจันตามึง" "อย่ามาเรียกหนู อีนะ ไม่ชอบ"จันตาพูดและใช้แรงทั้งหมดพลักและขึ้นครอมอันอันไว้ "ทำไม กูจะเรียกไม่ได้ มึงไม่ใช่ญาติพี่น้องกูนิ"อันอันพูดขึ้น "เอ่อ เอาแบบนี้ก็ได้ งั้นมึงก็กลับบ้านไปในสภาพที่โดนตบ จนสลบเถอะ อีเวร"จันตาพูดขึ้น เพี้ย เพี้ย เพี้ย เพี้ย เสียงตบดังขึ้นต่อเนื่อง "โอ๊ย อีเด็กบ้า"อันอันพูดขึ้น ติ๊ด ติ๊ด เสียงมีคนมา จันตาทำท่าทีเป็นแขนขาหมดแรง และปล่อยให้อันอัน พลักและนั่งค่อมตัวเองไว้ "อีเด็กบ้า ตายซะเถอะมึง"อันอันพูดขึ้น "เห้ยทำไรน้องกู ต้นรักวิ่งมากระชากผมอันอัน ขึ้นและพลัก อันอัน ออกไปอย่างแรง จนอันอัน ล้มลงไปกองอยู่ที่พื้น "เป็นอะไรใหม"บุหลันที่วิ่งเข้ามาประคองจันคา ถามขึ้น "มึงเป็นใคร มาเสือกอะไรด้วย"อันอัน ถามขึ้น "กูเป็นพี่สาวของจันตา มึงละเป็นใคร"ต้นรักพูดขึ้น "กูเป็นเมีย ภาคิน"อันอันพูดขึ้น "เหอะ เมียหรือคู่นอน ถามจริง"ต้นรักถามขึ้น "อี" "เรียกดีๆนะ ถ้าเรียกไม่ดี มึงได้แด..กตีนกูแน่"ต้นรักพูดขึ้น "เชี้ย ไรว่ะเนี่ย"แดนสบถขึ้นทันทีที่เดินเข้ามาถึง "อีเหี้ย มึงทำไรน้องกู"ขนมจีนที่เดินเข้ามาพุ้งกระขากหัวของอันอัน แล้วถามขึ้น "หมาหมู่หรอ หึ มิน่า น้องร่านได้ใคร ก็ได้พี่ๆมันนี้เอง"อันอันพูดขึ้น เพี้ย เพี้ย เพี้ย เพี้ย ขนมจีนตบไปที่หน้าของอันอัน "ปากดีอีกสิ กูสาบานว่าดอกต่อกูจะไม่ใช้มือ"ขนมจีนพูดขึ้น "นี้มันเกิดอะไรขึ้น"ภาคินที่เดินเข้ามาถามขึ้น "ถามเมียพี่ดูสิคะ"บุหลันพูดขึ้น "ใครเป็นเมียพี่ พี่ไม่มีเมีย"ภาคินพูดต่อ "นี้ไง อีดอกนี้ไง "ขนมจีนพูดต่อ "อัน มาทำอะไรที่นี้"ภาคินถามขึ้น "มาตบอีเมียน้อยไง"อันพูดขึ้น "จันตาไม่ได้เป็นเมียน้อย "ภาคินพูดขึ้น "ภาคิน นี้เธอปกป้องมันหรอ"อันอันถามขึ้น " ใช่ มานี้"ภาคินลากตัวอันอันออกจากห้องของจันตา "เป็นไงบ้างเนีย"บุหลันถามขันตาขึ้น "ไม่เป็นไรคะ เจ็บนิดหน่อย"จันตาพูดขึ้น "ทำไมไม่หัดสู้คนบ้าง"ต้นรักถามขึ้น "โห้ ถามได้ ดูหน้ามันตอนเราเข้ามายัง น่าจะโดนหนักอยู่"บุหลันพูดขึ้น "เอ่อ ลืมไปว่ะ"ต้นรักพูดขึ้น "ใหนดูสิ มาพี่ทำแผลให้"ขนมจีนไปเอากล่องพยาบาลมาและทำแผลให้จันตาทันที "มันเข้าห้องมาได้ไง"ต้นรักถาขึ้น "หนูเปิดให้เองคะ นึกว่าพวกพี่ๆมา เสียงกดกริ๊ง เลยเปิดให้คะ"จันตาพูดขึ้น "ทีหลังอย่าเปิดให้ใครมั่วซั่ว เข้าใจใหม"บุหลันพูดขึ้น "รับทราบแล้วค่าาา"จันตาพูดขึ้น "ดีนะ ไม่เจ็บมาก"ขนมจีนพูดเสริม "จันตาเป็นน้องพวกพี่นะคะ จันตาไม่ปล่อยให้ใครมารังแกได้ง่ายๆหรอกคะ"จันตาพูดขึ้น "จ้า แม่คนเก่ง"ขนมจีนพูดและทำแผลให้จันตาต่อ

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more