"ของครบแล้วใช่ไหม ขาดอะไรอีกหรือเปล่าพรุ่งนี้จะได้ใช้ไอ้ทิมไปซื้อ" เนมาร์เอ่ยถามขณะขับรถออกมาจากห้างสรรพสินค้า หลังบังคับให้เธอเลือกซื้อของและนั่งกินข้าวราวๆเกือบชั่วโมงจนร้านในห้างปิด
"ครบแล้วค่ะ เดี๋ยวคุณไปส่งหนูที่วัดด้วย"
"นี่เธอยังไม่ล้มเลิกความคิดที่อยากจะไปอยู่วัดอีกรึไง?" เนมาร์ถอนหายใจพรืดใหญ่อย่างระอากับความคิดบ้าๆของก๋วยเตี๋ยว ก่อนจะเอื้อมมือไปจับมือเล็กมาประสานกันวางไว้บนหน้าขาแกร่ง "อยู่กับฉันไม่ดีตรงไหน? สบายกว่าวัดตั้งเยอะ"
"คุณชอบฉวยโอกาสแบบนี้ หนูไม่ชอบไม่อยากอยู่ด้วย มันรู้สึกไม่ปลอดภัย" ก๋วยเตี๋ยวบอกตามตรง ทั้งยอมให้เขาจับมืออยู่อย่างนั้นโดยไม่ขัดอะไร ถึงขัดขืนไปก็ถูกขู่บังคับอยู่ดี
"แล้วเธอคิดว่าที่วัดปลอดภัยว่างั้น? ขนาดพระยังโดนจี้,ปล้น,ทำร้ายเลย ข่าวอะหัดดูซะบ้างนะ สมอง!" ใบหน้าคมคายเหลือบมองเด็กสาวเพียงนิด ก่อนจะหันกลับไปมองถนนต่อ ถ้าเธอคิดอย่างนั้นเขาก็คง
