"......" น้ำเสียงตัดพ้อที่เปล่งออกมาจากปากเนมาร์ไม่ได้ทำให้ก๋วยเตี๋ยวหยุดสงสัยในตัวเขาได้เลย แต่เธอก็ไม่อยากคาดคั้นอะไรต่อเพราะไม่มีหลักฐาน ปักปลำไปก็ไร้ประโยชน์ ส่วนตัวเขาก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรแถมยังคอยช่วยและปกป้องเธอมาตลอด
แขนแกร่งคลายพันธนาการออกจากเอวคอด แล้วหยิบกระบอกปืนที่วางอยู่บนหน้าตักของเด็กสาวขึ้นมาถือไว้ ก่อนที่เขาจะเลื่อนมือไปจับสะโพกของคนบนตักยกขึ้น ยังไม่ทันที่จะได้ยกก๋วยเตี๋ยวก็ชิ่งลุกขึ้นมาเสียก่อน
เนมาร์หยัดกายลุกขึ้น ยกกระบอกปืนจ่อขมับตัวเองเพื่อเรียกร้องความสนใจจากอีกฝ่าย ขณะที่เธอกำลังก้มหยิบโกศและกรอบรูปของผู้เป็นแม่
เพล้ง!
เสียงของในอ้อมแขนเรียวตกลงมาแตกกระจาย เถ้ากระดูกของผู้เป็นแม่หกเกลื่อนกลาดเต็มพื้นถนนพร้อมกับกรอบรูปที่แตกร้าวไม่มีชิ้นดี เมื่อก๋วยเตี๋ยวหมุนตัวกลับมาแล้วเจอชายหนุ่มยืนเอากระบอกปืนจ่อขมับของตัวเองอยู่
"คะ..คุณจะทำบ้าอะไร" เธอเอ่ยถามอย่า
